چون نای بینوایم از مسعود سعد سلمان دیوان اشعار 1
1. چون نای بینوایم از این نای بینوا
شادی ندید هیچ کس از نای بینوا
...
1. چون نای بینوایم از این نای بینوا
شادی ندید هیچ کس از نای بینوا
...
1. شد مشک شب چو عنبر اشهب
شد در شبه عقیق مرکب
...
1. به نظم و نثر کسی را گر افتخار سزاست
مرا سزاست که امروز نظم و نثر مراست
...
1. دلم از نیستی چو ترسانیست
تنم از عافیت هراسانیست
...
1. امروز هیچ خلق چو من نیست
جز رنج ازین نحیف بدن نیست
...
1. این عقل در یقین زمانه گمان نداشت
کز عقل راز خویش زمانه نهان نداشت
...
1. احوال جهان بادگیر، باد!
وین قصه ز من یادگیر یاد
...
1. روزگاری است سخت بیبنیاد
کس گرفتار روزگار مباد
...
1. چون منی را فلک بیازارد
خردش بیخرد نینگارد؟
...
1. چو سوده دوده به روی هوا برافشانند
فروغ آتش روشن ز دود بنشانند
...
1. چو مردمان شب دیرنده عزم خواب کنند
همه خزانهٔ اسرار من خراب کنند
...
1. دلم ز انده بیحد همی نیاساید
تنم ز رنج فراوان همی بفرساید
...