رباعیات در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 بر روی تو مهربان و دلسوز منم پیش تو به مهرگان و نوروز منم

2 بر لشگر هجران تو پیروز منم سر دفتر عاشقان امروز منم

1 تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم آماده درد و رنج و اندوه منم

2 نه ریزم و نه گدازم و نه شکنم فولاد رخ و سنگ سر و روی تنم

1 نه از همه خلق حق گزاری دارم نه نیز به حبس غمگساری دارم

2 از آهن بر دو پای ماری دارم ناخوش عمری و روزگاری دارم

1 هر گه که فلک دل مرا ریش کند تنها فکند مرا و فرویش کند

2 در سمج کند مرا و در پیش کند پس هر ساعت عذاب من بیش کند

1 من همت باز دارم و کبر پلنگ ز آن روی مرا نشست کوه آمد و تنگ

2 روزی روزی گردهدم چرخ دو رنگ بر پر تذرو غلطم و سینه رنگ

1 کس نتواند ز بد رهانید مرا زیرا ثقت الملک برانید مرا

2 از رنج عدو باز رهانید مرا وز خاک بر آسمان رسانید مرا

3 ای دوست به امید خیالت هر شب این دیده گرینده نخسبد ز طرب

4 در خواب همت ببیند ای نوشین لب بی روزی تر ز من که باشد یارب

1 هر مرد که لاف زد شدش مردی باد شد رادی خاک چو به منت بر داد

2 من بنده آن که چون هنر گیرد یاد بی لاف مبارز است و بی منت راد

1 در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست این ناله سر بسته بی دل نه نکوست

2 در انده هجرانش اگر داری دوست چون نای ز دل نال نه چون چنگ ز پوست

1 از کوفتن پای تو و گشتن تو لعبی است هر اندام تو را بر تن تو

2 ماهی تو از جیب تو تا دامن تو چون چرخ همی گردد پیرامن تو

1 زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن توفیق و سداد و راستی خواه ای تن

2 گر کژ بروی به خدمت شاه ای تن برخورداری مبادت از چاه ای تن