شب است ساقی! ساغرت کو؟ از خلیل‌الله رباعی 49
1. شب است ساقی! ساغرت کو؟
فروغ ماه و نور اخترت کو؟
افسوس که زندگی دمی بود و غمی از خلیل‌الله رباعی 50
1. افسوس که زندگی دمی بود و غمی
قلبی و شکنجه ای و چشمی و نمی
ای سرو روان که نخل امید منی از خلیل‌الله رباعی 51
1. ای سرو روان که نخل امید منی
وی مایهٔ جان که عمر جاوید منی
در باغ جهان تو هم گل زیبایی از خلیل‌الله رباعی 52
1. در باغ جهان تو هم گل زیبایی
بویا و دل‌انگیز و چمن‌آرایی
چه باشد زندگانی را بهایی از خلیل‌الله رباعی 53
1. چه باشد زندگانی را بهایی
فسرده از نمی، خشک از هوایی
از بس خوش و مست و دلربا می‌آیی از خلیل‌الله رباعی 54
1. از بس خوش و مست و دلربا می‌آیی
چون باد بهار جان‌فزا می‌آیی