شب است ساقی! ساغرت از خلیل‌الله خلیلی رباعی 49
1. شب است ساقی! ساغرت کو؟
فروغ ماه و نور اخترت کو؟
افسوس که زندگی دمی از خلیل‌الله خلیلی رباعی 50
1. افسوس که زندگی دمی بود و غمی
قلبی و شکنجه ای و چشمی و نمی
ای سرو روان که نخل از خلیل‌الله خلیلی رباعی 51
1. ای سرو روان که نخل امید منی
وی مایهٔ جان که عمر جاوید منی
در باغ جهان تو هم از خلیل‌الله خلیلی رباعی 52
1. در باغ جهان تو هم گل زیبایی
بویا و دل‌انگیز و چمن‌آرایی
چه باشد زندگانی از خلیل‌الله خلیلی رباعی 53
1. چه باشد زندگانی را بهایی
فسرده از نمی، خشک از هوایی
از بس خوش و مست و دلربا از خلیل‌الله خلیلی رباعی 54
1. از بس خوش و مست و دلربا می‌آیی
چون باد بهار جان‌فزا می‌آیی