در پنجه شدم با قدح مرد گرای از کمالالدین رباعی 778
1. در پنجه شدم با قدح مرد گرای
تا کرد چنانم که نجنبم از جای
1. در پنجه شدم با قدح مرد گرای
تا کرد چنانم که نجنبم از جای
1. چون کیسۀ غنچه را صبا پر زردید
غمّازی کرد و پرده بروی بدرید
1. هر لحظه به دیگر نظرم می نگری
من راست تر و تو کژترم می نگری
1. دعاگو را توقّع بود صدرا
که چون عمری ترا دمساز گردد
کمالالدین اسماعیل یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 7 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای کمالالدین اسماعیل معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: کمالالدین اسماعیل فرزند جمالالدین محمد بن عبدالرزاق اصفهانی، معروف به خلاق المعانی (۵۶۸-۶۳۵ ه.ق) به اعتقاد بعضی آخرین قصیدهسرای بزرگ ایران است که در جریان حمله مغول و به دست آنان کشته شد. پدرش (جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی) نیز از شعرای بزرگ ایران است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار کمالالدین اسماعیل را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.