انگار که بیش از همه شد از جویای تبریزی رباعی 97
1. انگار که بیش از همه شد ثروت تو
افزون ز کریمان جهان همت تو
ای پشت پناه اهل ایمان از جویای تبریزی رباعی 98
1. ای پشت پناه اهل ایمان در تو
تو قنبر قنبری و من قنبر تو
ماند روش کبک به لغزیدن از جویای تبریزی رباعی 99
1. ماند روش کبک به لغزیدن تو
منت به زمین نهد خرامیدن تو
دل خون شدم از نگاه دزدیدن از جویای تبریزی رباعی 100
1. دل خون شدم از نگاه دزدیدن تو
وز دامن اختلاط بر چیدن تو
ایدل چو زوصل یار مأیوس از جویای تبریزی رباعی 101
1. ایدل چو زوصل یار مأیوس شدی
با محنت و درد هجر مأنوس شدی
افسوس که فیض از دل آگه از جویای تبریزی رباعی 102
1. افسوس که فیض از دل آگه نبری
راهی به خود از همت کوته نبری
عشق جانکاه را ز دستت از جویای تبریزی رباعی 103
1. عشق جانکاه را ز دستت ندهی
هشدار این راه را ز دستت ندهی
نسبت به خودت عقل و تمیزی از جویای تبریزی رباعی 104
1. نسبت به خودت عقل و تمیزی ندهی
یعنی در قیمتت پشیزی ندهی
ایدل تا کی به گل رخان از جویای تبریزی رباعی 105
1. ایدل تا کی به گل رخان یار شوی
بینم که تو هم چو دیده خونبار شوی