فی توحید الباری عز اسمه از جامی دیوان اشعار 1
1. فی توحید الباری عز اسمه
فی نعت النبی علیه الصلوة از جامی دیوان اشعار 2
1. فی نعت النبی علیه الصلوة و السلام
منم چو گوی به میدان فسحت از جامی دیوان اشعار 3
1. منم چو گوی به میدان فسحت مه و سال
به صولجان قضا منقلب ز حال به حال
فی العزلة از جامی دیوان اشعار 4
1. فی العزلة
مرا دل از همه عالم گرفته از جامی دیوان اشعار 5
1. مرا دل از همه عالم گرفته ست
چه جای عالم از خود هم گرفته ست
رخشنده جرم خور که بر این از جامی دیوان اشعار 6
1. رخشنده جرم خور که بر این سبز طارم است
قندیل گورخانه شاهان عالم است
صبح ازل به خامه زرین آفتاب از جامی دیوان اشعار 7
1. صبح ازل به خامه زرین آفتاب
بر لوح سیم چرخ نوشتند این خطاب
منزلی خوش خانه ای دلکش مقامی از جامی دیوان اشعار 8
1. منزلی خوش خانه ای دلکش مقامی دلگشاست
ساقی گلچهره کو و مطرب خوشگو کجاست
این ملمع پیکر فیروزه رنگ از جامی دیوان اشعار 9
1. این ملمع پیکر فیروزه رنگ زرنگار
چون فلک بی خشت و گل دارد بنایی استوار
قبه بر کیوان رساند این از جامی دیوان اشعار 10
1. قبه بر کیوان رساند این کاخ گردون آستان
گو کلاه انداز ازین شادی زمین برآسمان
اینچنین عالی بنا در عرصه از جامی دیوان اشعار 11
1. اینچنین عالی بنا در عرصه عالم کم است
کس نکرد اینسان بنایی تا بنای عالم است
کی بر این عشرت سرا خاطر از جامی دیوان اشعار 12
1. کی بر این عشرت سرا خاطر نهد ارباب راز
زانکه از رنگ بقا خالیست این نقش مجاز