«گر عیب سر زلف بت از کاستن از جامی هفت اورنگ 48
1. «گر عیب سر زلف بت از کاستن است
چه جای به غم نشستن و خاستن است
1. «گر عیب سر زلف بت از کاستن است
چه جای به غم نشستن و خاستن است
1. شاعری را به خواجه ممدوح
که بر او ریخت بدره های فتوح
1. عارفی بود در زمین هری
نام او سکه نگین هری
1. جامی از شعر و شاعری باز آی
با خموشی ز شعر دمساز آی