رباعیّات در دیوان اشعار جلال عضد

1 آن کرّه که بد سبق ز گردون برده اینک مسکین به پای آخر مرده

2 اسبان دگر به ماتم او هستند پوشیده پلاس و کاه بر سر کرده

1 ای خواجه چو بر خود تو بدی نپسندی بر خلق هم از روی خرد نپسندی

2 خواهی که کسی بر تو بدی نپسندد برکس مپسندآنچه به خود نپسندی

1 زد شمع جهان بر دل من دی ناری در سوز و گداز از آن شدم دیناری

2 گفتا: که به بی دلی شدی دیناری گفتم که شدم بیدل و بی دین آری

1 ای یافته بر صدر کرم تمکینی وی کام برآرنده هر مسکینی

2 من مدح تو می خوانم و تو فارغ از آن احسان چو نمی کنی کم از تحسینی