رباعیات در دیوان اشعار جهان ملک خاتون

1 تا شاهد حسن گل به بازار آمد جان من بیچاره خریدار آمد

2 با شهد لبش نکرده ام یاد شکر تا طوطی لعل او به گفتار آمد

1 در خاک درت آب رخم ریخته ای وز حلقه زلفت دلم آویخته ای

2 درد دل من ز لعل جان پرور تست زان روی تو گل با شکر آمیخته ای

1 ای دوست مرا به کام دشمن مگذار وز جان و دلم بلای هجران بردار

2 بر روی من از وصال بگشای دری تا تو شوی از جان و جهان برخوردار

1 بیچاره دل از فلک جفا برده بسی جز لطف توأم در دو جهان نیست کسی

2 من منتظرم نشسته بر راه امید فریادرسم که نیست فریادرسی

1 گل گفت به خنده صبحدم با بلبل تا کی بود از تو در جهان این غلغل

2 من می روم و بار سفر می بندم بیچاره مکن تو خوی با صحبت گل

1 از دست غمت به جان رسیدست دلم صد جامه جان ز غم دریدست دلم

2 بس خار ز غم خورده و یک روز گلی از گلبن وصل تو نچیدست دلم

1 دل دست جفا به سر زنان از دیده فریادکنان جامه دران از دیده

2 گر دیده ندیدی رخ زیبای تو را دل کی دیدی نام و نشان از دیده

1 از دست غم تو تا توانست دلم سرگشته ز غم گرد جهانست دلم

2 هرچند که بالاش بلاییست بلند در بند قد سرو روانست دلم

1 در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ رفت از رخ گل ز شرم اندام تو رنگ

2 اندام تو چون آب حیاتست و دلت در سینه سیمین تو پیداست چو سنگ

1 ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده گرییده چو ابر نوبهارم دیده

2 روزی بینی در آرزوی رخ تو چون اشک چکیده در کنارم دیده