رباعیات هلالی جغتایی

1 باز آی، که از جان اثری نیست مرا مدهوشم و از خود خبری نیست مرا

2 خواهم که به جانب تو پرواز کنم اما چه کنم بال و پری نیست مرا

1 یاران کهن، که بنده بودم همه را در بند جفای خود شنودم همه را

2 زنهار! از کس وفا مجویید که من دیدم همه را و آزمودم همه را

1 آیینهٔ نورست رخ یار امشب ای مه، بنشین در پس دیوار امشب

2 ای مهر بپوش روی خود را در ابر ای صبح، دم خویش نگه دار امشب

1 شد ماه من آن شمع شب‌افروز امشب گو چرخ و فلک ز رشک می‌سوز امشب

2 امشب نه شب وصل، شب قدر من‌ست بهتر ز هزار روز نوروز امشب

1 گر دل برود من نروم از نظرت ور جان بدهم، خاک شوم در گذرت

2 چون گرد شوم بر آستانت آیم بنشینم و برنخیزم از خاک درت

1 ای سیم‌ذقن، این چه دهان و چه لبست؟ این خال چه خال و این چه زلف عجبست؟

2 روی تو در آن دو زلف مشکین چه عجب؟ هر روز که هست در میان دو شب‌ست

1 از بس که مرا دولت بیدار کم‌ست گفتن نتوان که تا چه مقدار کم‌ست

2 رنجی‌ست فراقت که کمش بسیارست عیشی‌ست وصال تو، که بسیار کم‌ست

1 در عالم بی‌وفا کسی خرم نیست شادی و نشاط در بنی‌آدم نیست

2 آن کس که درین زمانه او را غم نیست یا آدم نیست، یا از این عالم نیست

1 غم دارم و غم‌گسار می‌باید و نیست در دست من آن نگار می‌باید و نیست

2 درد سر اغیار نمی‌باید و هست تشریف حضور می‌باید و نیست

1 امروز مرا غیر پریشانی نیست در مشکل من امید آسانی نیست

2 غم کشت مرا و کس به دادم نرسید بالله که درین شهر مسلمانی نیست