چون صورت زیبای تو انگیخته‌اند از هلالی جغتایی رباعی 13
1. چون صورت زیبای تو انگیخته‌اند
صد حسن و ملاحت به هم آمیخته‌اند
هر کس که می عشق به جامش از هلالی جغتایی رباعی 14
1. هر کس که می عشق به جامش کردند
از دردی درد تلخ‌کامش کردند
تا کی دلت از چرخ حزین از هلالی جغتایی رباعی 15
1. تا کی دلت از چرخ حزین خواهد بود؟
با محنت و درد هم‌نشین خواهد بود
دیدم که یکی دو دسته از از هلالی جغتایی رباعی 16
1. دیدم که یکی دو دسته از سنبل تر
بر بسته و خوش نهاده در پیش نظر
یار آمد و یار دل‌نواز از هلالی جغتایی رباعی 17
1. یار آمد و یار دل‌نواز آمد باز
بهر دل خسته چاره‌ساز آمد باز
دردا که اسیر ننگ و نامیم از هلالی جغتایی رباعی 18
1. دردا که اسیر ننگ و نامیم هنوز
در گفت و شنید خاص و عامیم هنوز
بی روی توام هست ملالی از هلالی جغتایی رباعی 19
1. بی روی توام هست ملالی که مپرس
وز زندگی خود انفعالی که مپرس
امروز ز حد می‌گذرد سوز از هلالی جغتایی رباعی 20
1. امروز ز حد می‌گذرد سوز فراق
وین شعلهٔ آهِ آتش‌افروز فراق
در عشق نکویان چه فراق از هلالی جغتایی رباعی 21
1. در عشق نکویان چه فراق و چه وصال؟
بدحالی عاشقان بود در همه حال
من باده به مردم خردمند از هلالی جغتایی رباعی 22
1. من باده به مردم خردمند خوردم
یا از کف خوبان شکرخند خوردم
از درد دل خود به فغانم از هلالی جغتایی رباعی 23
1. از درد دل خود به فغانم چه کنم؟
وز زندگی خویش به جانم چه کنم؟
نی از تو حیات جاودان از هلالی جغتایی رباعی 24
1. نی از تو حیات جاودان می‌خواهم
نی عیش و تنعم جهان می‌خواهم