شد صید خم زلف رسایی دل ما از حزین لاهیجی رباعی 1020
1. شد صید خم زلف رسایی دل ما
افتاد به دام اژدهایی دل ما
ای چشم و چراغ دل غم دیدهٔ ما از حزین لاهیجی رباعی 1021
1. ای چشم و چراغ دل غم دیدهٔ ما
در راه تو خاک شد دل و دیدهٔ ما
لعلت به فسون نبرد از دل تب و تاب از حزین لاهیجی رباعی 1022
1. لعلت به فسون نبرد از دل تب و تاب
گر شکّر لطف داد و گر زهر عتاب
کردی دلم از حسن گلوسوز کباب از حزین لاهیجی رباعی 1023
1. کردی دلم از حسن گلوسوز کباب
نه پرتو لطف دیده نه برق عتاب
در دیدهٔ هر که شق کند پردهٔ خواب از حزین لاهیجی رباعی 1024
1. در دیدهٔ هر که شق کند پردهٔ خواب
سرتاسر آفاق بود موج سراب
ای مطرب عاشقان نوای تو کجاست؟ از حزین لاهیجی رباعی 1025
1. ای مطرب عاشقان نوای تو کجاست؟
ای ساقی جان آب بقای توکجاست؟
سرمایه دهر، خاک بیزی ست،که هست از حزین لاهیجی رباعی 1026
1. سرمایه دهر، خاک بیزی ست،که هست
در مزرع حسرت اشک ریزی ست، که هست
در کار زمانه هر که بیکارتر است از حزین لاهیجی رباعی 1027
1. در کار زمانه هر که بیکارتر است
از عاقبت کار خبردارتر است
هر چند که ما رهرو و دنیا راه است از حزین لاهیجی رباعی 1028
1. هر چند که ما رهرو و دنیا راه است
در راه نشستن خطر آگاه است
اوضاع زمانه لایق دیدن نیست از حزین لاهیجی رباعی 1029
1. اوضاع زمانه لایق دیدن نیست
وضعی خوشتر ز چشم پوشیدن نیست
نوبت ز کیان به ماکیان افتاده ست از حزین لاهیجی رباعی 1030
1. نوبت ز کیان به ماکیان افتاده ست
بازیّ شگرفی به میان افتاده ست