ودیعة البدیعه در مثنویات حزین لاهیجی

1 آخرت جنّت است یا نار است کشته ات یا گل است یا خار است

2 دو بود هر یکی ز جنّت و نار گر که اهل حقیقتی هش دار

3 آنچه معقول از جنان باشد آن بهشت مقربان باشد

4 حظّ عقلی که بعد ازین دنیاست جاودان جنت ذوی القرباست

1 یاد می آیدم ز عهد پدر روّح الله، روحه الاطهر

2 آن زمان بود سال عمرم پنج رفته عمرم ز شایگانی گنج

3 عمر، گنج و زمانه چون باد است تکیه بر باد، سست بنیاد است

4 ناگهان عید روزگار آمد سپری شد خزان، بهار آمد

1 سرور آگهان هر دو سرا خفته گفته ست خلق دنیا را

2 بهر بیداری است کوس رحیل خفتگانند سالکان سبیل

3 چون گرانخواب را کنی بیدار لازم افتد تبدّل اطوار

4 روح باشد چو تیغ و جسم غلاف خفته پیچیده خویش را به لحاف

1 هرچه ادراک آن حواس کند روح از آن شربتی به کان کند

2 اثر مدرکات حسی تو بگراید به روح علویتو

3 نقش تصویر جمله ادراکات شودت جمع در صحیفهٔ ذات

4 خیر و شر هر چه می کنی هم نیز ثبت گردد در آن کتاب عزیز

1 چونکه ایمان و کفر اقسام است دانش جمله شرط اسلام است

2 کفر را چون مراتب است بسی نرسیده‎ست بی شناخت کسی

3 مؤمن خاص، او تواند بود کز دل انواع کفر، جمله زدود

4 کفر و ایمان به شرع و منساق است متقابل به شرط اطلاق است

1 غفلت از خویش داشت بی خبرت ما کشیدیم پرده از نظرت

2 این زمان چشم تیزبین داری پرتو صبح راستین داری

3 هرچه در پرده داشتی پنهان جان کتاب الله است، ناطق از آن

4 نقش بربسته ایم کار تو را کرده در دامنت ثمار تو را

1 مهبط وحی، مصطفی فرمود که مرا پیر کرد سورهٔ هود

2 این اشارت به امر فاَستَقِم است هر چه دانی صعوبت تو کم است

3 کان صراطی ست، تیز تر از تیغ هر که لرزد، خورد فسوس و دریغ

4 عنق اللیل زلتش باشد لهب النّار حدّتش باشد

1 ای نوازندهٔ دل رنجور از تو هر داغ، یک نمکدان شور

2 اضطراب از دلم تراشد زنگ از خروش دلم خراشد، سنگ

3 رگ جان، تار ارغنون از توست خرد آشفتهٔ جنون از توست

4 خانه سوز دل غم اندیشان نمک سینهٔ جگرریشان

1 کامل افتد چو جوهر انسان با نبی و ولی بود به عیان

2 در نبوت دو اعتبارستی هم ولایت بر آن مدارستی

3 یکی اطلاق دان دگر تقیید علم خاص است و اصطلاح جدید

4 مطلق آن، حقیقی ازلی ست عالم السر بر خفی و جلیست

1 ذکر مستضعفین در استثنا شاهد است و به مدعاست گوا

2 چون هدایت میسّرش نشود خضر توفیق، رهبرش نشود

3 کار آن کس حواله با کرم است روز عدل است و معدلت حَکَم است

4 و آنکه او را رسیده باشد شرع شده آگه ز دین، چه اصل و چه فرع