ثناهای شایسته دلدار را از حزین لاهیجی مثنوی 1
1. ثناهای شایسته دلدار را
سپاس فراوان ز ما، یار را
...
1. ثناهای شایسته دلدار را
سپاس فراوان ز ما، یار را
...
1. خدایا دلی ده حقیقت شناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس
...
1. دل و دیده ها فرش در راه کیست؟
جبین ها زمین سای درگاه کیست؟
...
1. قلم اوّلین زادهٔ قدرت است
نگارندهٔ دفتر حکمت است
...
1. چه سان مدحت عشق سازم رقم؟
شکافد ز نامش زبان چون قلم
...
1. شنیدم تهی دست بی حاصلی
شنید این حکایت ز صاحبدلی
...
1. یکی طفل دیدم به شوق و شعف
که از ابلهی داشت ماری به کف
...
1. من و زشت رویی به عزم حجاز
گرفتیم در پیش راه دراز
...
1. عطارد مرا گشته آموزگار
به توصیف علّامهٔ روزگار
...
1. خدایا به جاه خداوندیت
که بخشی مقام رضامندیت
...
1. سرم بود در جیب فکرت شبی
به گوشم رسید از لبی یا ربی
...
1. چنین است فرمان که حق را نهان
نشاید نمودن ز فرماندهان
...