گذشتم به شب زنده داری سحر از حزین لاهیجی مثنوی 25
1. گذشتم به شب زنده داری سحر
ز صحرانشینان آن بوم و بر
شبی در نشابور مأوای من از حزین لاهیجی مثنوی 26
1. شبی در نشابور مأوای من
به تقدیر فرمانده ذوالمنن
اگر بنده را سربلندی رسد از حزین لاهیجی مثنوی 27
1. اگر بنده را سربلندی رسد
ز مسکینی و مستمندی رسد
شنیدم که سگ سیرتی از گزند از حزین لاهیجی مثنوی 28
1. شنیدم که سگ سیرتی از گزند
خیو بر رخ حق پرستی فکند
یکی طعن و تشنیع می زد بسی از حزین لاهیجی مثنوی 29
1. یکی طعن و تشنیع می زد بسی
به آزاد مرد حقیقت رسی
نشستیم با هم به خاک یمن از حزین لاهیجی مثنوی 30
1. نشستیم با هم به خاک یمن
من و عارفی چون اویس قرن
حزین از سخن گستری لب ببند از حزین لاهیجی مثنوی 31
1. حزین از سخن گستری لب ببند
نیِ خامه افکن به طاق بلند