از عشق تو جان بی قراری از هاتف اصفهانی رباعی 25
1. از عشق تو جان بی قراری دارم
در دل ز غم تو خار خاری دارم
اول بودت برم گذر مسکن از هاتف اصفهانی رباعی 26
1. اول بودت برم گذر مسکن هم
دست از دستم کشی کنون دامن هم
زان روز که شد بنای این از هاتف اصفهانی رباعی 27
1. زان روز که شد بنای این نه طارم
بس دور زد آسمان و گردید انجم
من از همه عشاق تو مغموم‌ترم از هاتف اصفهانی رباعی 28
1. من از همه عشاق تو مغموم‌ترم
وز جمله شهیدان تو مظلوم‌ترم
در دهر چه غم ز بینوایی از هاتف اصفهانی رباعی 29
1. در دهر چه غم ز بینوایی دارم
در کوی تو چون ره گدایی دارم
این گل که به چشم نیک و از هاتف اصفهانی رباعی 30
1. این گل که به چشم نیک و بد خارم ازو
رسوا شدهٔ کوچه و بازارم ازو
هر گل که شمیم مشکبار از هاتف اصفهانی رباعی 31
1. هر گل که شمیم مشکبار آید ازو
بی‌روی تو خاصیت خار آید ازو
بر روی زمین نه کار یک از هاتف اصفهانی رباعی 32
1. بر روی زمین نه کار یک کس دلخواه
کار همه کس ز آسمان ناله و آه
این ریخته خون من و صد از هاتف اصفهانی رباعی 33
1. این ریخته خون من و صد همچو منی
هر لحظه جدا ساختی جانی ز تنی
ای خواجه که نان به زیردستان از هاتف اصفهانی رباعی 34
1. ای خواجه که نان به زیردستان ندهی
جان گیری و نان در عوض جان ندهی
افسوس که از همنفسان از هاتف اصفهانی رباعی 35
1. افسوس که از همنفسان نیست کسی
وز عمر گرانمایه نمانده است بسی
هرچند که گلچهره و سیمین از هاتف اصفهانی رباعی 36
1. هرچند که گلچهره و سیمین بدنی
حیف از تو ولی که شمع هر انجمنی