رباعیات در دیوان اشعار هاتف اصفهانی

1 ای در حرم و دیر ز تو صد آهنگ بی‌رنگی و جلوه می‌کنی رنگ به رنگ

2 خوانند تو را مؤمن و ترسا شب و روز در مسجد اسلام و کلیسای فرنگ

1 آن گل که چو من هزار دارد بلبل دانی به سرش چیست پریشان کاکل

2 روئیده میان سبزه‌زاری ریحان یا سرزده در بنفشه زاری سنبل

1 اکنون که زمین شد ز بهاران همه گل صحرا همه سبزه کوهساران همه گل

2 از فرقت توست در دل ما همه خار وز طلعت تو به چشم یاران همه گل

1 از جور بتی ز عمر خود سیر شدم وز بیدادش ز عمر دلگیر شدم

2 از تازه جوانی که به پیری برسد ناکرده جوانی به جهان پیر شدم

1 از عشق تو جان بی قراری دارم در دل ز غم تو خار خاری دارم

2 هر دم کشدم سوی تو بیتابی دل می‌پنداری که با تو کاری دارم

1 اول بودت برم گذر مسکن هم دست از دستم کشی کنون دامن هم

2 من نیز بر آن سرم که گیرم سر خویش با من تو چنان نه‌ای که بودی من هم

1 زان روز که شد بنای این نه طارم بس دور زد آسمان و گردید انجم

2 تا یک در بی‌نظیر آمد به وجود وان در یگانه کیست مریم خانم

1 من از همه عشاق تو مغموم‌ترم وز جمله شهیدان تو مظلوم‌ترم

2 فریاد که من از همه دیدار تو را مشتاق‌ترم وز همه محروم‌ترم

1 در دهر چه غم ز بینوایی دارم در کوی تو چون ره گدایی دارم

2 بیگانه شوند گر ز من خلق چه باک چون با سگ کویت آشنایی دارم

1 این گل که به چشم نیک و بد خارم ازو رسوا شدهٔ کوچه و بازارم ازو

2 من می‌خواهم که دست ازو بردارم دل نگذارد که دست بردارم ازو