ای مستمعان را ز حدیث از هاتف اصفهانی رباعی 13
1. ای مستمعان را ز حدیث تو سرور
وی دیدهٔ صاحب نظران را ز تو نور
...
باز آی و به کوی فرقتم از هاتف اصفهانی رباعی 14
1. باز آی و به کوی فرقتم فرد نگر
وز درد فراق چهره‌ام زرد نگر
...
باز آی و دلم ز هجر پردرد از هاتف اصفهانی رباعی 15
1. باز آی و دلم ز هجر پردرد نگر
در سینهٔ گرمم نفس سرد نگر
...
دارم ز غم فراق یاری که از هاتف اصفهانی رباعی 16
1. دارم ز غم فراق یاری که مپرس
روز سیهی و شام تاری که مپرس
...
مهجور تو را شب خیالی از هاتف اصفهانی رباعی 17
1. مهجور تو را شب خیالی که مپرس
رنجور تو را روز ملالی که مپرس
...
دارم ز جدایی غزالی که از هاتف اصفهانی رباعی 18
1. دارم ز جدایی غزالی که مپرس
در جان و دل اندوه و ملالی که مپرس
...
بس مرد که لاف می‌زد از از هاتف اصفهانی رباعی 19
1. بس مرد که لاف می‌زد از مردی خویش
در پیره‌زنی دیدم ازو مردی بیش
...
دلخسته‌ام از ناوک دلدوز از هاتف اصفهانی رباعی 20
1. دلخسته‌ام از ناوک دلدوز فراق
جان سوخته از آتش دلسوز فراق
...
ای در حرم و دیر ز تو صد از هاتف اصفهانی رباعی 21
1. ای در حرم و دیر ز تو صد آهنگ
بی‌رنگی و جلوه می‌کنی رنگ به رنگ
...
آن گل که چو من هزار دارد از هاتف اصفهانی رباعی 22
1. آن گل که چو من هزار دارد بلبل
دانی به سرش چیست پریشان کاکل
...
اکنون که زمین شد ز بهاران از هاتف اصفهانی رباعی 23
1. اکنون که زمین شد ز بهاران همه گل
صحرا همه سبزه کوهساران همه گل
...
از جور بتی ز عمر خود سیر از هاتف اصفهانی رباعی 24
1. از جور بتی ز عمر خود سیر شدم
وز بیدادش ز عمر دلگیر شدم
...