اشعار منتسب حافظ شیرازی

1 دلبر و جانان من برد دل و جان من برد دل و جان من دلبر و جانان من

2 از لب جانان من زنده شود جان من زنده شود جان من از لب جانان من

3 روضه ی رضوان من خاک سر کوی دوست خاک سر کوی دوست روضه ی رضوان من

4 این دل حیران من واله شیدای تست واله و شیدای تست این دل حیران من

1 عید است و موسم گل، ساقی بیار باده هنگام گل که دیده بی می قدح نهاده

2 زین زهد و پارسایی بگرفت خاطر من ساقی بده شرابی تا دل شود گشاده

3 صوفی که دی نصیحت می­کرد عاشقان را امروز دیدمش مست، تقوا به باد داده

4 این یک دو روز دیگر گل را غنیمتی دان گر عاشقی طرب جوی، با ساقیان ساده

1 روزی که فلک از تو بریده‌ست مرا کس با لب پر خنده ندیده‌ست مرا

2 چندان غم هجران تو بر دل دارم من دانم و آن که آفریده‌ست مرا

1 اکنون که چمن گشت ز گلزار بهشتی ساقی می گلگون بطلب بر لب کشتی

2 زنگ غمت از دل می گلرنگ برد پاک بشنو که چنین گفت مرا پاک سرشتی

3 گر محتسبت بر کدوی باده زند سنگ بشکن تو کدوی سر او نیز به خشتی

4 آمرزش نقد است کسی را که در اینجا یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی

1 زآن بادهٔ دیرینهٔ دهقان پرورد در ده که تراز عمر نو خواهم کرد

2 مستم کن و بی خبر ز احوال جهان تا سر جهان بگویمت ای سره مرد

1 شب رفت به پایان و حکایت باقیست شکر تو نگفتیم و شکایت باقیست

2 گستاخی ما ز حد برون رفت ولی المنة لله که حکایت باقیست

1 یا کار به کام دل مجروح شود یا ملک دلم بی ملک روح شود

2 امید من آن است به درگاه خدا کابواب سعادت همه مفتوح شود

1 راه طلب تو خار غم‌ها دارد کو راهروى که این قدم‌ها دارد

2 دانى که ز روشناس عشق است آنکو بر چهرهٔ جان داغ ستم‌ها دارد