به نام خدایی که روز از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 1
1. به نام خدایی که روز نخست
به پیمانه‌ام کرد پیمان درست
...
سخن بهر جسم زبان است از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 2
1. سخن بهر جسم زبان است جان
سخن بس گرامی‌ترست از زبان
...
کسی را که در طبع انصاف از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 3
1. کسی را که در طبع انصاف نیست
بود گر مه، آیینه‌اش صاف نیست
...
بود لفظ چون شیر و معنی از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 4
1. بود لفظ چون شیر و معنی شکر
ز اندازه گر پای ننهد به در
...
چو راه ثنایش کند سر، از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 5
1. چو راه ثنایش کند سر، رقم
چه حیرت که سر کرده روید قلم؟
...
تنومندی و دست زورش از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 6
1. تنومندی و دست زورش حلال
که موری نشد در رهش پایمال
...
به صحرا مگر سایه‌اش از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 7
1. به صحرا مگر سایه‌اش پا فشرد؟
که در خاک، خون در دل لاله مرد
...
ز مردان بود شکر پیکان از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 8
1. ز مردان بود شکر پیکان به جا
که دل می‌دهد، دل ز جا رفته را
...
اگر زان رگ ابر، برقی از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 9
1. اگر زان رگ ابر، برقی جهد
بقا را، هلاکی تخلص دهد
...
ز چشم ضعیفان گو افتاده‌تر از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 10
1. ز چشم ضعیفان گو افتاده‌تر
در او گنج قارون عیان در نظر
...
چو برزد به پرداز گل از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 11
1. چو برزد به پرداز گل آستین
شنید از لب غنچه صد آفرین
...
بر آتش بود عود در گلخنش از قدسی مشهدی ساقی‌نامه 12
1. بر آتش بود عود در گلخنش
مشام آرزومند پیرامنش
...