انیس العارفین قاسم انوار

1 هر کرا قصد حریم کبریاست دشمنش در راه دین کبر و ریاست

2 گربه باشد هرکه دارد این صفت سگ به ازوی،پیش اهل معرفت

3 حب دنیا مظهر وصف ریاست خودریایی کیست؟شخص خودنماست

4 ضد اخلاصست و شرک اصغر ست این حدیث حضرت پیغمبر است

1 خارپشتی بد میان کوهسار خویشتن را کرده پنهان زیر خار

2 در گریبان برده سر فارغ ز خلق هم ز خارخویش خود را کرده دلق

3 در میان سنگلاخی تشنه لب وز کمال تشنگی در عین تب

4 رو به جائع میان کوه و دشت از برای طعمه ای میک رد گشت

1 هر کرا دلق ریا در بر بود از سگان کوی واپس تر بود

2 نیست درویشی بزرق و شید و شین تاج درویشست ترک عالمین

3 هرگز از دلق ریا بر سر میار شاشه ابلیس را باران مدار

4 بر طریق علم باید رفت راه تا نیفتی ناگهان در قعر چاه

1 عالمی را کین صفت بر سر زند آتش اندر دین پیغمبر زند

2 راه باطل پیش گیرد روز وشب وز جدل ماند میان سوز تب

3 با مسلمان شود در بحث عاق وانگهی گوید سخن با طمطراق

4 از برای شهرت خلق جهان چون دد درنده در مردم جهان

1 چون هوی بر حب دینی شد مزید بختت اندر نفس شوم آمد پدید

2 شبهه و شک اصل بخلست،ای پسر باتو گویم اصلها را سربسر

3 حب دینی اصل شک وشبهه دان چون بدانی با تو گویم بعد ازان

4 اصل حب دنیی دون از هواست راستی را سخت درد کم دواست

1 عارفی خوش گفت با مردی بخیل: ای بدست ناجوانمردی ذلیل

2 تا بخیلی چون زنان بی زهره ای دایم از وصل خدا بی بهره ای

3 وصل او در بذل جانست، ای علیل دور ازین دولت بود مرد بخیل

4 چون ز دستت بر نیاید نان دهی پای بر سر همچو مردان کی نهی؟

1 کرده است از لطف خود یزدان ما هر صفت چون گوی در چوگان ما

2 همچو گویی هر صفت گردان بود لیک گردش در خور میدان بود

3 قدرتش چوگان و میدانش امل این چنین رفتست تقدیر ازل

1 بود در گیلان سپهبد زاده ای نیک مردی،مقبلی،آزاده ای

2 مملکت را پاک کرد از شر و شین با لقب نامش: جلال الدین حسین

3 پادشاهی بس ارادتمند بود طالب درویش و دانشمند بود

4 صوفیان صاف دل را خاک راه داشت اندر آستارا تخت گاه

1 چون نظر از ذات بیچون قدیم برصفات خویشتن بودش مقیم

2 عشق را جنبش ازآنجا شد عیان گر طلب کاری حقایق را بدان

3 داشت بر افعال خود دایم نظر از صفات خود بصیر خیر وشر

4 عقل والا زین نظر آمد پدید هر که از اهل نظر آمد بدید