1. منت خدای راجلت عظمته و علت کلمته،که بشعشعه انوار اسرار شموس، ارواح اقمار قلوب انسان را،یعنی سیارات سماوات نفوس ایشان را،بحکم قدم از عالم عدم موجود گردانید و خاکیان خطه امکان را بتشریف «و لقد کرمنابنی آدم » مشرف داشت،خرد خرده دان،که وزیر سلاطین ارواح انسانست و سبب سعود نقود وجود ایشانست،در مبادی بوادی جمال کمالش از سطوات صدمات اجلال جلالش حیرانست،نظم:
1. یا مغیث المذنبین معطی السؤال
یاانیس العارفین،یا ذوالجلال
1. صدر عالم،آفتاب شرع ودین
صفوت آدم،نبی المرسلین
1. ای دریغا! عمر من بر باد شد
بر من از غفلت بسی بیدادشد
1. «زمرة العشاق،قد قرب الوصال »
«زبدة العشاق،لاتمشوا،تعال »
1. بود زنگی زاده ای، بی دین و داد
غول غفلت داده عمرش را بباد
1. بنده را در عنفوان، دور از دیار
درد غربت جمع شد با درد یار
1. مرحبا!ای سایل شیرین سؤال
در بیان نفس خود بشنو مقال
1. هر دلی کو پیرو اماره شد
از بلاد معرفت آواره شد
1. یک صفت عجب آمد این اماره را
بوالعجب عفریت مردم خواره را
1. هر کرا قصد حریم کبریاست
دشمنش در راه دین کبر و ریاست
1. خارپشتی بد میان کوهسار
خویشتن را کرده پنهان زیر خار