قصاید و قطعات در دیوان اشعار قائم مقام فراهانی

1 نارنج و بنفشه بر طبق نه منقل بگذار در شبستان

2 وان پرده بگوی تا به یک بار زحمت ببرد زپیش مستان

3 غلامان را بگو تا مشک سایند کنیزان را بگو تا عود سوزند

1 ایا شکسته سر زلف ترک تبریزی شعار تو همه دل بندی و دلاویزی

2 عبیر و عنبر بر مهر انور افشانی عقیق و شکر بر مشک اذفر آمیزی

3 گهی به سنبل آشفته برگ گل سپری گهی به لاله نو رسته مشک تر، بپزی

4 همی بغلطی بر لاله های بستانی همی بگردی در سبزه های پالیزی

1 ای بخت بد ای مصاحب جانم ای وصل تو گشته اصل حرمانم

2 ای بی تو نگشته شام یک روزم ای باتو نرفته شاد یک آنم

3 ای خرمن عمر از تو بر بادم وی خانه صبر از تو ویرانم

4 هم کوکب سعد از تو منحوسم هم مایه نفع از تو خسرانم

1 تا شد دل من بسته آن زلف چو زنجیر هم دل بشد از کارم و هم کار ز تدبیر

2 تقدیر چنین بر من و دل رفت و نشاید با قوت تقدیرش اندیشه تغییر

3 چون دل که اسیر آمد در حلقه آن زلف تدبیر اسیر آمد در پنجه تقدیر

4 ای زیور ایوان من، ایوان من از تو گه طعنه به فرخار زند، گاه به کشمیر

1 ای عزیزی که مال و جاه ترا به فنا و زوال مشتاقم

2 بالله آن روز و روزگار گذشت که منت گفتمی ز عشاقم

3 بس کن این ناز و غمزه کاندر شرع کرد خواهی سزای احراقم

4 بعد هفتاد سال عمر مگر بنده باز از گروه فساقم؟

1 نو بهارست بیا تا طرب از سر گیریم سال نو بار غم کهنه ز دل بر گیریم

2 چون ربیع و رمضان هر دو به یک بار آیند روزه گیریم ولی در مه دیگر گیریم

3 حیف باشد که می صافی احمر بنهیم، از کف این فصل و، پی صوفی ابتر گیریم

4 گر، به در یوزه یکی کوزه می دست دهد بار این روزه سی روزه ز سر برگیریم

1 آه ازین قوم بی حمیت و بی دین کردری، و ترک خمسه، و لر قزوین

2 عاجز و مسکین هر چه دشمن و بدخواه دشمن و بدخواه هر چه عاجز و مسکین

3 دشمن ازیشان به عیش و شادی و عشرت دوست ازیشان به آه و ناله و نفرین

4 تیغ و سنان شان ز کار عاطل و در کار، دهره هیزم شکاف و داس علف چین

1 بیا و راحت جان من ای غلام بیار منم غلام تو برخیز و یک دو جام بیار

2 از آن مولد هر خیر و شر به فتوی عقل صلاح خاص بخواه و فساد عام بیار

3 ریا و زهد چو ناموس دین به باد بداد ز جام می مدد از بهر انتقام بیار

4 سپیده دم چو جهان وارهد زظلمت شب تو روز روشن در پرده ظلام بیار

1 ای وای به من که یک غلط گفتم از گفته خویشتن پشیمانم

2 جز جاده کوی تو نمی دانم با این همه وسع ملک سبحانم

3 در ملک رضا نشستنم خوش تر از گوشه خانه های ویرانم

4 خاک ره شاه هشتمین بودن به از شاهی روم و ایرانم

1 سیدا دست و پا مزن که: بعو ن الهی حسین بن مستو

2 فی سماعیل تفرشی زین طو ر که کوشد همی به ذوق و بشو

3 ق بدرسد همی به لیل و به یو م ببخشید همی به تحت و به فو

4 ق بپوشد نظر زاکل و زنو م شود عن قریب فاضل قو