تا شد دل از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 24
1. تا شد دل من بسته آن زلف چو زنجیر
هم دل بشد از کارم و هم کار ز تدبیر
...
گر سرو به از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 25
1. گر سرو به بیند قدرعنای فرامرز
از پا فتد و بوسه زند پای فرامرز
...
جانا نفسی از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 26
1. جانا نفسی آخر فارغ ز دو عالم باش
نه شاد ز شادی شو نه غم زده از غم باش
...
دلی دیوانه از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 27
1. دلی دیوانه دارم وندران درد نهان دارم
که گر پنهان کنم یا آشکارا بیم جان دارم
...
ای عزیزی از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 28
1. ای عزیزی که مال و جاه ترا
به فنا و زوال مشتاقم
...
ای بخت بد از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 29
1. ای بخت بد ای مصاحب جانم
ای وصل تو گشته اصل حرمانم
...
چشمی بگشا از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 30
1. چشمی بگشا مگر نه من آنم،
کز حسن نظیر ماه تابانم؟
...
ای وای به از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 31
1. ای وای به من که یک غلط گفتم
از گفته خویشتن پشیمانم
...
ای بزرگی از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 32
1. ای بزرگی که در دو عالم نیست
جز تو مخدوم و جز تو محبوبم
...
نو بهارست از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 33
1. نو بهارست بیا تا طرب از سر گیریم
سال نو بار غم کهنه ز دل بر گیریم
...
دوشم به از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 34
1. دوشم به وثاق آمد آن خسرو خوبان
می خورده و خوی کرده و خندان وغزل خوان
...
آه ازین از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 35
1. آه ازین قوم بی حمیت و بی دین
کردری، و ترک خمسه، و لر قزوین
...