قطعات قاآنی

1 در کمندی اوفتادستیم صعب پای تا سر حلقه حلقه چون زره

2 هرچه می‌پیچیم کز آن وارهیم بیشتر گردد ز پیچیدن گره

1 سحرگه ترک فلک تنگ بست خفتان را ز خیل زنگی خال نمود میدان را

2 دو چشم من به ره مهر آسمان که ز راه نمود ماه زمین چهرهٔ درخشان را

3 بتم درآمد و چون یک چمن بنفشهٔ تر فشانده از دو طرف زلف عنبرافشان را

4 خطی به‌‌ گرد لبش دیدم ارچه در همه عمر ندیده بودم در شوره‌زار ریحان را

1 دوستی گفت عیب من با غیر من خود از عیب خود ابا نکنم

2 چون وی آهسته عیب من می‌گفت من همش عیب برملا نکنم

3 گویدم گر هزار عیب دگر طبع بر عیب او رضا نکنم

4 آفریدش خدا به صورت هجو همجو او بنده چون خدا نکنم

1 در سخن گفتن چو ماه و آفتاب رهنمای خلق هر صبح و مسا

2 مدح او در گوش نادان ناگوار چون شمیم گل به مغز خنفسا

1 مفتی شهر ما که آگه نیست از حلال و حرام پیغمبر

2 مال محتاج را نموده هبا خون مظلوم را گرفته هدر

3 چه شود یارب ار شود وقتی از حلال و حرام مستحضر

1 عاقل از دیدار معنی غافلست زانکه هر حجت که گوید آفلست

2 لااحب الآفلین فرمود حق این سخن آسان‌نمای و مشکلست

3 در گذر از خویش و واصل شو به دوست کانکه واصل شد مرادش حاصلست

1 ای وزیری که به دهر آنچه بود دلخواهت همه از فضل خداوند میسر گردد

2 گر چکد نقطه‌ای از کلک تو در بحر محیط چون سخنهای تو موجش همه‌ گوهر‌ گردد

3 پشه در سایهٔ اقبال تو سیمرغ شود باز از هیبت قهر تو کبوتر گردد

4 قطره از تربیتت لؤلؤ رخشنده شود ذرّه از مهر تو خورشید منوّر گردد

1 گر هزار آستین برافشانی ندهندت زیاده از روزی

2 آتش حرص را مزن دامن که خود اندر میانه می‌سوزی

1 ای خواجه به نزد شحنه امروز از عهدهٔ جرم برنیایی

2 در روز جزا به نزد داور تمهید خطا چسان نمایی

1 جنبش مژگان دلیل جنبش جانست جنبش جان چیست پیک قدرت یزدان

2 کی بودش آگهی ز جذبهٔ قدرت آنکه ندارد خبر ز جنبش مژگان