چو بشنید رستم ز بهمن سخن از فردوسی شاهنامه 10
1. چو بشنید رستم ز بهمن سخن
پراندیشه شد نامدار کهن
ز رستم چو بشنید بهمن سخن از فردوسی شاهنامه 11
1. ز رستم چو بشنید بهمن سخن
روان گشت با موبد پاک‌تن
بفرمود کاسپ سیه زین کنید از فردوسی شاهنامه 12
1. بفرمود کاسپ سیه زین کنید
به بالای او زین زرین کنید
چو رستم برفت از لب هیرمند از فردوسی شاهنامه 13
1. چو رستم برفت از لب هیرمند
پراندیشه شد نامدار بلند
نشست از بر رخش چون پیل مست از فردوسی شاهنامه 14
1. نشست از بر رخش چون پیل مست
یکی گرزهٔ گاو پیکر به دست
چنین گفت با رستم اسفندیار از فردوسی شاهنامه 15
1. چنین گفت با رستم اسفندیار
که این نیک دل مهتر نامدار
بدو گفت رستم که آرام گیر از فردوسی شاهنامه 16
1. بدو گفت رستم که آرام گیر
چه گویی سخنهای نادلپذیر
چو از رستم اسفندیار این شنید از فردوسی شاهنامه 17
1. چو از رستم اسفندیار این شنید
بخندید و شادان دلش بردمید
چنین گفت رستم به اسفندیار از فردوسی شاهنامه 18
1. چنین گفت رستم به اسفندیار
که کردار ماند ز ما یادگار
چنین پاسخ آوردش اسفندیار از فردوسی شاهنامه 19
1. چنین پاسخ آوردش اسفندیار
که گفتار بیشی نیاید به کار