کی نامبردار از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 20
1. کی نامبردار فرخنده شاه
سوی گاه باز آمد از رزمگاه
...
کی نامبردار از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 21
1. کی نامبردار زان روزگار
نشست از بر گاه آن شهریار
...
یکی روز بنشست از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 22
1. یکی روز بنشست کی شهریار
به رامش بخورد او می خوش‌گوار
...
بدان روزگار از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 23
1. بدان روزگار اندر اسفندیار
به دشت اندرون بد ز بهر شکار
...
چو آگاه شد شاه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 24
1. چو آگاه شد شاه کامد پسر
کلاه کیان بر نهاده بسر
...
برآمد بسی روزگاری از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 25
1. برآمد بسی روزگاری بدوی
که خسرو سوی سیستان کرد روی
...
چو این نامه‌ا از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 26
1. چو این نامه‌ا فتاد در دست من
به ماه گراینده شد شست من
...
کنون زرم ارجاسپ از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 27
1. کنون زرم ارجاسپ را نو کنیم
به طبع روان باغ بی خو کنیم
...
زنی بود گشتاسپ از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 28
1. زنی بود گشتاسپ را هوشمند
خردمند وز بد زبانش به بند
...
سرانجام گشتاسپ از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 29
1. سرانجام گشتاسپ بنمود پشت
بدانگه که شد روزگارش درشت
...