بفرمود تا موبدان از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 19
1. بفرمود تا موبدان و ردان
ستاره‌شناسان و هم بخردان
...
چنین گفت پس شاه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 20
1. چنین گفت پس شاه گردن فراز
کزین هر چه گفتید دارید راز
...
زمانی پر اندیشه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 21
1. زمانی پر اندیشه شد زال زر
برآورد یال و بگسترد بر
...
پس آن نامهٔ سام از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 22
1. پس آن نامهٔ سام پاسخ نوشت
شگفتی سخنهای فرخ نوشت
...
همی رند دستان از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 23
1. همی رند دستان گرفته شتاب
چو پرنده مرغ و چو کشتی برآب
...
بزد نای مهراب از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 24
1. بزد نای مهراب و بربست کوس
بیاراست لشکر چو چشم خروس
...
بسی برنیامد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 25
1. بسی برنیامد برین روزگار
که آزاده سرو اندر آمد به بار
...
بیامد یکی موبدی از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 26
1. بیامد یکی موبدی چرب دست
مر آن ماه رخ را به می کرد مست
...
چو آگاهی آمد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 27
1. چو آگاهی آمد به سام دلیر
که شد پور دستان همانند شیر
...
منوچهر را سال از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 28
1. منوچهر را سال شد بر دو شست
ز گیتی همی بار رفتن ببست
...