بفرمود تا موبدان و ردان از فردوسی شاهنامه 19
1. بفرمود تا موبدان و ردان
ستاره‌شناسان و هم بخردان
چنین گفت پس شاه گردن فراز از فردوسی شاهنامه 20
1. چنین گفت پس شاه گردن فراز
کزین هر چه گفتید دارید راز
زمانی پر اندیشه شد زال زر از فردوسی شاهنامه 21
1. زمانی پر اندیشه شد زال زر
برآورد یال و بگسترد بر
پس آن نامهٔ سام پاسخ نوشت از فردوسی شاهنامه 22
1. پس آن نامهٔ سام پاسخ نوشت
شگفتی سخنهای فرخ نوشت
همی رند دستان گرفته شتاب از فردوسی شاهنامه 23
1. همی رند دستان گرفته شتاب
چو پرنده مرغ و چو کشتی برآب
بزد نای مهراب و بربست کوس از فردوسی شاهنامه 24
1. بزد نای مهراب و بربست کوس
بیاراست لشکر چو چشم خروس
بسی برنیامد برین روزگار از فردوسی شاهنامه 25
1. بسی برنیامد برین روزگار
که آزاده سرو اندر آمد به بار
بیامد یکی موبدی چرب دست از فردوسی شاهنامه 26
1. بیامد یکی موبدی چرب دست
مر آن ماه رخ را به می کرد مست
چو آگاهی آمد به سام دلیر از فردوسی شاهنامه 27
1. چو آگاهی آمد به سام دلیر
که شد پور دستان همانند شیر
منوچهر را سال شد بر دو شست از فردوسی شاهنامه 28
1. منوچهر را سال شد بر دو شست
ز گیتی همی بار رفتن ببست