1. این هم چند قطره اشک دیگر که از دیدن ویرانه‌های مداین از دیده طبع عشقی بدین اوراق چکیده. موضوع این منظومه نو و شیوا: سرگذشت یک زن باستانی به نام «خسرو دخت» و سرنوشت «زنان ایرانی» در نظر او، هنگام ورود به «مه آباد» است.
...
1. آنچه در پرده بد از پرده به در می‌دیدم
پرده‌ای کز سلف آید به نظر می‌دیدم
...
1. من به دشت اندر و دشت آغش سیمین مهتاب
نقره، گردی به زمین کرده ز گردون پرتاب
...
1. بوی این درد دل خسرو، از آن باد آمد!
بعد من، بر تو چه ای قصر مه آباد آمد؟
...
1. جز خرافات، بر این مملکت افزود چه؟ هیچ!
جز خرابی مه آباد تو بنمود چه؟ هیچ!
...
1. برسیدم به یکی قلعه کهسان و کهن
که در و بامش به هم ریخته، دامن دامن
...
1. برسیدم ز پس چند قدم بر دره‌ای
وندر آن دره عیان، بقعه چون مقبره‌ای
...
1. بیم و حسرت، دگر این باره چنان آزردم
که بپاشید قوایم ز هم و پژمردم
...
1. جستم از جای و ندانم چه دگر پیش آمد
چه دگر بر سر این شاعر درویش آمد
...
1. آتشین طبع تو عشقی که روانست چو آب
رخ دوشیزه فکر از چه فکنده است نقاب
...