ای مرا یک بارگی از خویشتن کرده جدا از عراقی غزل 1
1. ای مرا یک بارگی از خویشتن کرده جدا
گر بدآن شادی که دور از تو بمیرم مرحبا
هر سحر صد ناله و زاری کنم پیش صبا از عراقی غزل 1
1. هر سحر صد ناله و زاری کنم پیش صبا
تا ز من پیغامی آرد بر سر کوی شما
این حادثه بین که زاد ما را از عراقی غزل 3
1. این حادثه بین که زاد ما را
وین واقعه کاوفتاد ما را
کشیدم رنج بسیاری دریغا از عراقی غزل 4
1. کشیدم رنج بسیاری دریغا
به کام من نشد کاری دریغا
ندیدم در جهان کامی دریغا از عراقی غزل 5
1. ندیدم در جهان کامی دریغا
بماندم بی‌سرانجامی دریغا
سر به سر از لطف جانی ساقیا از عراقی غزل 6
1. سر به سر از لطف جانی ساقیا
خوشتر از جان چیست؟ آنی ساقیا
ای ز فروغ رخت تافته صد آفتاب از عراقی غزل 7
1. ای ز فروغ رخت تافته صد آفتاب
تافته‌ام از غمت، روی ز من بر متاب
مست خراب یابد هر لحظه در خرابات از عراقی غزل 8
1. مست خراب یابد هر لحظه در خرابات
گنجی که آن نیابد صد پیر در مناجات
دیدی چو من خرابی افتاده در خرابات از عراقی غزل 9
1. دیدی چو من خرابی افتاده در خرابات
فارغ شده ز مسجد وز لذت مباحات
به یک گره که دو چشمت بر ابروان انداخت از عراقی غزل 10
1. به یک گره که دو چشمت بر ابروان انداخت
هزار فتنه و آشوب در جهان انداخت
چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت از عراقی غزل 11
1. چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت
جهان کلاه ز شادی بر آسمان انداخت
عراقی بار دیگر توبه بشکست از عراقی غزل 12
1. عراقی بار دیگر توبه بشکست
ز جام عشق شد شیدا و سرمست