رباعیات در دیوان اشعار امامی هروی

1 بی روی تو، ای شیفته از روی تو خور دریا گردد، کنارم از خون جگر

2 در آرزویت، چو مویت اندر تابم تا بر دگری تافتی ای نور بصر

1 جانا می لعل ارغوانیت که داد دو شینه شراب کامرانیت که داد

2 مطرب چه ترانه زد حریف تو که بود ساقیت که بود و دوستکانیت که داد

1 ای دل غم این جهان بیهوده مخور بیهوده نئی غمان بیهوده مخمور

2 چون بوده گذشت و، نیست نابوده پدید خوش باش و غم جهان بیهوده مخور

1 ای زلف و رخت چو ظلمت و نور بهم یا همچو، صبا و شب دیجور بهم

2 ماننده آفتاب و حربا شب و روز تا کی نگریم هر دو از دور بهم

1 ای از پی دیدار تو ام در سر چشم با مهر رخ تست مرا در خور چشم

2 از دل نگرم در تو، نه از دیده که هست دیدار تو جان و جان نیاید در چشم

1 ای برده خیال تو مرا خواب ز چشم هجران توام گشوده سیلاب ز چشم

2 در فرقت تو یکنفسم خالی نیست خاک از سر و آتش از دل و آب ز چشم

1 آن ماه که پرورده ی مهر اویم دی گفت غزل مگو که من می گویم

2 گفتم چو حدیث زلف و خال تو رود دانی که بگفتن غزل نیکویم

1 در دور سپهر مهر ساقی مائیم سر مست مدام اشتیاقی مائیم

2 در آینه ی وجود کردیم نظر مائیم که ما نه ایم و باقی مائیم

1 بی روی تو گرزآنکه نمی داشت دلم هم چشم وفا از تو همی داشت دلم

2 تو چشم دل منی و در معرض جان از چشم خود این چشم نمی داشت دلم

1 ای نه فلک از کلک تو در تحت رقوم وی یافته از تو رونق احکام نجوم

2 نی نی غلطم، غلط که جز خط تو نیست امروز محیط مرکز علم علوم