من جاه دوست دارم از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 1
1. من جاه دوست دارم کآزاده زاده ام
آزادگان بجان نفروشند جاه را
ذره نماید بجنب از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 1
1. ذره نماید بجنب قدر تو گردون
قطره نماید به پیش طبع تو دریا
برخیز و بر افروز از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 3
1. برخیز و بر افروز هلا قبله ی زردشت
بنشین و بر افکن شکم قاقم بر پشت
می صافی بیارای از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 4
1. می صافی بیارای بت که صافی است
جهان از ماه تا آنجا که ماهی است
چرخ گردان نهاده از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 5
1. چرخ گردان نهاده دارد گوش
تا ملک مر ورا چه فرماید
شب سیاه بدان زلفکان از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 6
1. شب سیاه بدان زلفکان تو ماند
سپید روز بپاکی رخان تو ماند
گویند صبر کن که از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 7
1. گویند صبر کن که ترا صبر بر دهد
آری دهد ولیک بعمر دگر دهد
ای امیر شاهزاده از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 8
1. ای امیر شاهزاده خسرو دانش پژوه
ناپژوهیده سخن را طبع تدبیر آن بود
پریچهره بتی عیار از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 9
1. پریچهره بتی عیار و دلبر
نگاری سرو قدّ و ماه منظر
چگونه بلائی از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 10
1. چگونه بلائی که پیوند تو
نجویی بد است و بجویی بتر
مدیح تا به بر از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 11
1. مدیح تا به بر من رسید عریان بود
ز فرّ و زینت من یافت طیلسان و ازار
تو آن شبرنگ تازی از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 12
1. تو آن شبرنگ تازی را به میدان چون برانگیزی
عدو را زود بنوردی بدان تیغ بلاگستر