1 دو چشمم را ته خون پالا کنی ته کلاه عقلم از سر وا کنی ته
2 اگر لیلی بپرسه حال مجنون نظر او را سوی صحرا کنی ته
1 دگر شو شد که مو جانم بسوزد گریبان تا بدامانم بسوزد
2 برای کفر زلفت ای پریرخ همی ترسم که ایمانم بسوزد
1 کنون داری نظر گو واکیانم ز جورت در گدازه استخوانم
2 بکه اندیشهای بیداد پیشه که آهم تیر بو ناله کمانم
1 بوره روزی که دیدار ته وینم گل و سنبل به دیدار تو چینم
2 بوره بنشین برم سالان و ماهان که تا سیرت بوینم نازنینم
1 من آن مسکین تذرو بیپرستم من آن سوزنده شمع بیسرستم
2 نه کار آخرت کردم نه دنیا یکی خشکیده نخل بیبرستم
1 امان از اختر شوریدهٔ مو فغان از بخت برگردیدهٔ مو
2 فلک از کینه ورزی کی گذاره رود خون از دل غمدیدهٔ مو
1 دلم زار و حزینه چون ننالم وجودم آتشینه چون ننالم
2 بمو واجن که طاهر چند نالی چو مرگم در کمینه چون ننالم
1 نهالی کو سر از باغی برآرد ببارش هر کسی دستی برآرد
2 برآرد باغبان از بیخ و از بن اگر بر جای میوه گوهر آرد
1 ببندم شال و میپوشم قدک را بنازم گردش چرخ و فلک را
2 بگردم آب دریاها سراسر بشویم هر دو دست بی نمک را
1 دل عاشق به پیغامی بسازد خمار آلوده با جامی بسازد
2 مرا کیفیت چشم تو کافیست ریاضت کش ببادامی بسازد