اشترنامه عطار نیشابوری

1 رفت پیش شاه محمود از یقین ناگهی از عشق آن دریای دین

2 معرفت با شاه بحر و بر بگفت هرچه بود ازوی به پیدا ونهفست

3 شاه دادش آنگهی درّی نفیس برگرفت ورفت آن شیخ خسیس

4 خویشتن را در بر مردم فکند در میان راه آن در هم فکند

1 بود بیچاره دلی مجنون شده دایماً شوریده چون گردون شده

2 بینوائی مفلسی بیچارهٔ گشته او از خان و مان آوارهٔ

3 ناتوانی بیدلی سودا زده هر دو عالم را بکل او پازده

4 عاشقی خوش بود و مجنونی شگرف غرقه دیرینه این بحر ژرف

1 بود استادی عجایب ماه وسال هردم ازنوعی ببازیدی خیال

2 پردیی در پیش رویش بسته بود در پس آن پرده او بنشسته بود

3 از صورها مختلف او بی شمار کرده اندر هر خیالی او نگار

4 ریسمانی بسته بد بر روی نطع از صورها جمع کردی پیش نطع

1 میبرید او راه خود در پرده باز تا مگر پیدا شود در پرده راز

2 اولین پرده ز نور تاب دید چون نظر کرد اندران پرتاب دید

3 بود نوری شعله زن در پرده در گر نبینی آن تو باشی پرده در

4 بود نوری سبز با او تاب دار در صفت مانند حوضی آب دار

1 برگذشت و پرده دیگر بدید گشت پیدا درد چشم او پدید

2 پردهٔ بس بی نهایت بی حجاب پردهٔ کانرا نباشد خود حساب

3 بود خرگاهی ز نور آن را طناب از طناب او جهان پر آفتاب

4 خرگه نوری که پرنور آمدست لیک گه نزدیک و گه دور آمدست

1 در گذشت از وی بساعت برق وار جان خود در راه کرده او نثار

2 تا بسیم پرده او اندر رسید ناگهان یک ماه روی نغز دید

3 دید او یک صورتی بس با کمال رأی و دانش ذات او صافی جمال

4 خرمن نورش طنابی کرده بود ز آب چشمش چشمه آبی کرده بود

1 چارمین پرده عجایب پرده بود پرده‌های دیگران گم کرده بود

2 پرده‌ای در پرده‌ای در پرده‌ای بی‌صفت دید او عجایب پرده‌ای

3 در میان پردهٔ خضرا صفت برتر از ادراک و وهم و معرفت

4 بود نوری ساطع و آتش نهاد نور او بر سالک حیران فتاد

1 راه میبرید تا جائی رسید خود در آنجا گاه ناگه پرده دید

2 پردهٔ دید او عجب آراسته پر ز زینت نقش او پیراسته

3 پردهٔ بد سرخ رنگ و نیلگون اندران پرده عجایب موج خون

4 موج میزد از درون پرده هم دید اندر فوق ناگه یک علم

1 چونکه ابراهیم در آتش فتاد در میان آتش او بس خوش فتاد

2 آتش صورت بمعنی گشت باز آنگهی بررای دیگر کرد ساز

3 بود صورت آتشی بس سهمناک شعله او گشت آنجا تفت ناک

4 چونکه ابراهیم اندر وی فتاد راز خود بر لمعه آتش گشاد