باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد در مختارنامه عطار نیشابوری

1 ای صبح! امشب علاج دیگر نبرم گر دست به زلف آن سمن برنبرم

2 با هر سرِ موی او سری دارم من چندین سر اگر تیغ کشی سر نبرم

1 ای صبح! هزار پرده در پیش انداز وان جمله بدین عاشق دل ریش انداز

2 امشب شب خلوت است ما را بمژول هر تیغ که برکشی سر خویش انداز

1 ای صبح! اگر بلندیت هست امشب از بهر خدا که صبر کن پست امشب

2 تا دور ز رویت من سرمست امشب در گردنِ مقصود کنم دست امشب

1 ای صبح! اگر طلوع خواهی کردن در کشتن من شروع خواهی کردن

2 حقا که اگر رنجه شوی ز آه دلم از نیمهٔ ره رجوع خواهی کردن

1 ای صبح! مخند امشب و لب بر لب باش با عاشقِ دلسوخته هم مذهب باش

2 چون یار بر من است تا روز امشب یک روز مدم گو همه عالم شب باش

1 امشب که مرا نه تاب و نه تب بودست با یار به هم جامِ لبالب بودست

2 ای صبح! در آن کوش که امشب ندمی زیرا که مرا روز خود امشب بودست

1 ای صبح! جهان فروز عالم تو نیی در خنده زدن شکرفشان هم تو نیی

2 چون نیست تُرا یک صفت همدم من دم درکش و دم مده که همدم تو نیی

1 جانم به مرادِ دل رسیدست امشب بر سیم بری سری کشیدست امشب

2 ای صبح! مکن مرا مگریان و مخند کآرام دل من آرمیدست امشب

1 گر صبح شبی واقعهٔ من دیدی در پرده شدی پردهٔ من نَدْریدی

2 ور دم نزدی یک سخنم نشنیدی تا حشر دمش فرو شدی نَدْمیدی

1 آن شب که بود وصال جان افروزم من جملهٔ شب حیلهگری آموزم

2 از هر مژه سوزنی کنم تا شب را بر صبحدم روز قیامت دوزم