لعلت که خجل کرد از عطار نیشابوری مختارنامه 1
1. لعلت که خجل کرد گل رعنا را
از پسته نمود خالِ مشک آسا را
چون دیده به روی از عطار نیشابوری مختارنامه 2
1. چون دیده به روی تو نظر بگشاید
از هر مژهای خون جگر بگشاید
جانم که به لب از از عطار نیشابوری مختارنامه 3
1. جانم که به لب از لب لعل تو رسید
دل تحفه به پیش لب لعل تو کشید
زلفِ تو سرِ درازدستی از عطار نیشابوری مختارنامه 4
1. زلفِ تو سرِ درازدستی دارد
چشمِ تو همه میل به مستی دارد
ای کرده پسند از از عطار نیشابوری مختارنامه 5
1. ای کرده پسند از دو جهان چاره منت
حقّا که دریغ دارم از خویشتنت
بنگر که دلم چه گونه از عطار نیشابوری مختارنامه 6
1. بنگر که دلم چه گونه مظلوم نمود
گر زلف تو در وجود معدوم نمود
لعل تو براتِ کامرانی از عطار نیشابوری مختارنامه 7
1. لعل تو براتِ کامرانی دهدم
منشور به عمر جاودانی دهدم
چون توبهٔ تو گناه از عطار نیشابوری مختارنامه 8
1. چون توبهٔ تو گناه خواهد افتاد
بس کس که به تو ز راه خواهد افتاد
زانگه که مرا سوی از عطار نیشابوری مختارنامه 9
1. زانگه که مرا سوی تو آهنگ افتاد
صبر از دلِ من هزار فرسنگ افتاد
فرسودنِ لعلِ از عطار نیشابوری مختارنامه 10
1. فرسودنِ لعلِ آبدارت بر من
بنمودنِ زلفِ بیقرارت بر من
ای جانِ همه جهان از عطار نیشابوری مختارنامه 11
1. ای جانِ همه جهان زکوةِ لبِ تو
رسته ز شکر برون نباتِ لبِ تو
دل نیست کز آن ماه از عطار نیشابوری مختارنامه 12
1. دل نیست کز آن ماه برنجد هرگز
کانجا دل کس هیچ نسنجد هرگز