زان پسته که شیرینی جان میخیزد از عطار نیشابوری مختارنامه 25
1. زان پسته که شیرینی جان میخیزد
شوری است که از شکرستان میخیزد
در عشق دلم هیچ نمیسنجد از او از عطار نیشابوری مختارنامه 26
1. در عشق دلم هیچ نمیسنجد از او
هر دم به غمی دگر همی رنجد از او
گفتم:«شکری از دهنت، درگذری از عطار نیشابوری مختارنامه 27
1. گفتم:«شکری از دهنت، درگذری
ناگه ببرم تا که بیابم دگری»
دل، مست بتی عهدشکن دارم من از عطار نیشابوری مختارنامه 28
1. دل، مست بتی عهدشکن دارم من
با او به یکی بوسه سخن دارم من
گفتم که «چنان شیفتهٔ آن دهنم از عطار نیشابوری مختارنامه 29
1. گفتم که «چنان شیفتهٔ آن دهنم
کز تنگی او تنگدل و ممتحنم»
گفتم: «شکریم ده مسلمانی نیست» از عطار نیشابوری مختارنامه 30
1. گفتم: «شکریم ده مسلمانی نیست»
گفتا: «جان ده که نرخ پنهانی نیست
گفتم که «هزار رونق افزون گیری از عطار نیشابوری مختارنامه 31
1. گفتم که «هزار رونق افزون گیری
گر تو کم یک شکر هم اکنون گیری»
گفتم:«بردی از لب و دندان جانم از عطار نیشابوری مختارنامه 32
1. گفتم:«بردی از لب و دندان جانم
روی از لب و دندان تو چون گردانم»
می‌آمد و بر زلف شکن می‌انداخت از عطار نیشابوری مختارنامه 33
1. می‌آمد و بر زلف شکن می‌انداخت
ناخورده شراب، خویشتن می‌انداخت
ترکم همه کارم به خلل خواهد کرد از عطار نیشابوری مختارنامه 34
1. ترکم همه کارم به خلل خواهد کرد
آورد خطی مگر عمل خواهد کرد
عشقش ز وجودم عدمی میسازد از عطار نیشابوری مختارنامه 35
1. عشقش ز وجودم عدمی میسازد
در هر نفسیم ماتمی میسازد