جانان آمد قصد دل و جانم کرد از عطار نیشابوری مختارنامه 25
1. جانان آمد قصد دل و جانم کرد
بنمود ره و سلوک آسانم کرد
هر لحظه می یی به جان سرمست دهد از عطار نیشابوری مختارنامه 26
1. هر لحظه می یی به جان سرمست دهد
تا جان، دل خود به وصل پیوست دهد
ای دل! تو چو مردان به رهِ پرخطری از عطار نیشابوری مختارنامه 27
1. ای دل! تو چو مردان به رهِ پرخطری
زان درویشی که از خطر بی خبری
هر چند که این حدیث جستی تو بسی از عطار نیشابوری مختارنامه 28
1. هر چند که این حدیث جستی تو بسی
از جستن تو به دست نامد مگسی
جانی که به راه رهنمون دارد رای از عطار نیشابوری مختارنامه 29
1. جانی که به راه رهنمون دارد رای
وز حسرت خود میان خون دارد جای
چون هر نفسی ز درد مهجورتری از عطار نیشابوری مختارنامه 30
1. چون هر نفسی ز درد مهجورتری
هر روز درین واقعه معذورتری
دل در ره او تصرّف خویش ندید از عطار نیشابوری مختارنامه 31
1. دل در ره او تصرّف خویش ندید
یک ذرّه در آن راه پس و پیش ندید
در بادیهای که عقل را راهی نیست از عطار نیشابوری مختارنامه 32
1. در بادیهای که عقل را راهی نیست
گر کوه درو،سیر کند کاهی نیست
ای دل! دانی که او سزاوار تو نیست از عطار نیشابوری مختارنامه 33
1. ای دل! دانی که او سزاوار تو نیست
چه عشوه فروشی که خریدار تو نیست
گر در همه عمر در سفر خواهی بود از عطار نیشابوری مختارنامه 34
1. گر در همه عمر در سفر خواهی بود
همچون فلکی زیر و زبر خواهی بود
ای دل بندی بس استوارت افتاد از عطار نیشابوری مختارنامه 35
1. ای دل بندی بس استوارت افتاد
ناخورده می عشق، خمارت افتاد
هر روز به عالمی دگرگون برسی از عطار نیشابوری مختارنامه 36
1. هر روز به عالمی دگرگون برسی
هر شب به هزار بحر پرخون برسی