نوشته در قصص اینم عیان بود از عطار نیشابوری الهی نامه 13
1. نوشته در قصص اینم عیان بود
که ابرهیمِ پیغامبر چنان بود
پسر را گفت حلّاج نکوکار از عطار نیشابوری الهی نامه 14
1. پسر را گفت حلّاج نکوکار
بچیزی نفس را مشغول میدار
چنین نقلست در توراة کان کس از عطار نیشابوری الهی نامه 15
1. چنین نقلست در توراة کان کس
که او غیبت کند، آنگاه ازان پس
بزرگی بود می‌گفت و شنود او از عطار نیشابوری الهی نامه 16
1. بزرگی بود می‌گفت و شنود او
بسی گرد جهان گردیده بود او
سالک آمد پیش کوه گوهری از عطار نیشابوری الهی نامه 3137
1. سالک آمد پیش کوه گوهری
گفت ای مشغول گوهر پروری
طالبی مطلوب را گم کرده بود از عطار نیشابوری الهی نامه 3138
1. طالبی مطلوب را گم کرده بود
روز و شب سر در جهان آورده بود
صوفئی رادید یک روزی نظام از عطار نیشابوری الهی نامه 3139
1. صوفئی رادید یک روزی نظام
در وفا و عهد و در صفوت تمام
بس عجب دیوانهٔ فرتوت بود از عطار نیشابوری الهی نامه 3140
1. بس عجب دیوانهٔ فرتوت بود
دایمش نه جامه و نه قوت بود
هندوئی بودست چون شوریدهٔ از عطار نیشابوری الهی نامه 3141
1. هندوئی بودست چون شوریدهٔ
در مقام عشق صاحب دیدهٔ
رابعه یک روز در وقت بهار از عطار نیشابوری الهی نامه 3142
1. رابعه یک روز در وقت بهار
شد درون خانهٔ تاریک و تار
آن یکی پرسید از مجنون مگر از عطار نیشابوری الهی نامه 3143
1. آن یکی پرسید از مجنون مگر
کز کدامین سوی قبلهست ای پسر
در حرم بادی مگر میجسته بود از عطار نیشابوری الهی نامه 3144
1. در حرم بادی مگر میجسته بود
شیخ نصرآباد خوش بنشسته بود