پسر گفتش چو آن خاتم عزیزست از عطار نیشابوری الهی نامه 1
1. پسر گفتش چو آن خاتم عزیزست
بگو باری که سرّ آن چه چیزست
پدر بگشاد مُهر از حقّهٔ لعل از عطار نیشابوری الهی نامه 2
1. پدر بگشاد مُهر از حقّهٔ لعل
دُر افشان گشت و کرد این قصّه را نقل
برای خاتم ملک سلیمان از عطار نیشابوری الهی نامه 3
1. برای خاتم ملک سلیمان
بَلُقیا رفت و با او بود عفّان
مگر یک روز می‌شد با سپاهی از عطار نیشابوری الهی نامه 4
1. مگر یک روز می‌شد با سپاهی
ولی بر روی شادروان براهی
غلامی داشت مأمون خلیفه از عطار نیشابوری الهی نامه 5
1. غلامی داشت مأمون خلیفه
کزو مهمل نماندی یک لطیفه
چنین گفت اصمعی پیر یگانه از عطار نیشابوری الهی نامه 6
1. چنین گفت اصمعی پیر یگانه
که یک شب در عرب گشتم روانه
چو یوسف را در افکندند در چاه از عطار نیشابوری الهی نامه 7
1. چو یوسف را در افکندند در چاه
درآمد جبرئیل از سدره ناگاه
سرخسی بود پیری خالوش نام از عطار نیشابوری الهی نامه 8
1. سرخسی بود پیری خالوش نام
بسی بردی بسر با خضر ایّام
ز یحیی بن المعاذ آن شمعِ اسلام از عطار نیشابوری الهی نامه 9
1. ز یحیی بن المعاذ آن شمعِ اسلام
خطی آمد به سوی پیرِ بسطام
چنین گفتند جمعی هم دیاری از عطار نیشابوری الهی نامه 10
1. چنین گفتند جمعی هم دیاری
ز لفظ بوعلیّ رودباری
مگر محمود با اعزاز می‌شد از عطار نیشابوری الهی نامه 11
1. مگر محمود با اعزاز می‌شد
بره مردی دوالک باز می‌شد
بصحرا رفت شیخ مهنه ناگاه از عطار نیشابوری الهی نامه 12
1. بصحرا رفت شیخ مهنه ناگاه
گروهی گرم رَو را دید در راه