چو اسکندر بزاری از عطار نیشابوری الهی نامه 13
1. چو اسکندر بزاری در زمین خفت
حکیمی بر سر خاکش چنین گفت
...
یکی دیوانهٔ بی از عطار نیشابوری الهی نامه 14
1. یکی دیوانهٔ بی پا و سر بود
که هر روزش زهر روزی بتر بود
...
حسن در بصره استاد از عطار نیشابوری الهی نامه 15
1. حسن در بصره استاد جهان بود
یکی همسایه گبرش ناتوان بود
...
سالک جان پرور از عطار نیشابوری الهی نامه 3196
1. سالک جان پرور عالم فروز
پیش دوزخ شد چو آتش جمله سوز
...
پاک دینی گفت از عطار نیشابوری الهی نامه 3197
1. پاک دینی گفت این نیکو مثل
کانکه دنیا جست هست او چون جعل
...
وقت غز خلقی از عطار نیشابوری الهی نامه 3198
1. وقت غز خلقی بجان درمانده
هر کسی دستی ز جان افشانده
...
شد بگورستان از عطار نیشابوری الهی نامه 3199
1. شد بگورستان یکی دیوانه کیش
ده جنازه پیشش آوردند بیش
...
میدوید آن عامی از عطار نیشابوری الهی نامه 3200
1. میدوید آن عامی زیر و زبر
تا نماز مرده در یابد مگر
...
آن یکی دیوانه از عطار نیشابوری الهی نامه 3201
1. آن یکی دیوانه میشد غرق شور
دفن میکردند مردی را بگور
...
مرغکی بانگی از عطار نیشابوری الهی نامه 3202
1. مرغکی بانگی زد و لختی بجست
سر بجنبانید و بر شاخی نشست
...
بوسعید مهنه از عطار نیشابوری الهی نامه 3203
1. بوسعید مهنه شیخ محترم
بود در حمام با پیری بهم
...
در رهی میرفت از عطار نیشابوری الهی نامه 3204
1. در رهی میرفت هارون گرمگاه
دید میلی سر بر آورده براه
...