بخش نهم در الهی نامه عطار نیشابوری

1 سالک آمد وانگهش از سر قدم چون قلم شد سرنگون پیش قلم

2 گفت ای منشی اسرار آمده ناقد گفتار و کردار آمده

3 ای بوقت کودکی همچون مسیح هم معز و هم متین و هم فصیح

4 قوس قدرت را توئی زه لاجرم گشت نازل زین سبب نون و القلم

1 بر پلی میشد نظام الملک شاد چشم او ناگه بزیر پل فتاد

2 بیدلی در سایهٔ پل رفته بود فارغ از هر دو جهان خوش خفته بود

3 گفت اگر عاقل اگر آشفتهٔ هرچه هستی فارغ و خوش خفتهٔ

4 بیدل دیوانه گفتش ای نظام کی دو تیغ آید بهم در یک نیام

1 بود در غزنی امامی از کرام نام بودش میرهٔ عبدالسلام

2 چون سخن گفتی امام نامدار خلق آنجا جمع گشتی بی شمار

3 هر کرا در شهر چیزی گم شدی روز مجلس پیش آن مردم شدی

4 بانگ کردی آنچه گم کردی براه پس نشان جستی ز خلق آنجایگاه

1 بوسعید مهنه در آغاز کار پیش لقمان رفت روزی بی قرار

2 سنگ در یک دست میافراشت او سوخته در دست دیگر داشت او

3 شیخ گفتش چیست سنگ و سوخته گفت تا گردانمت آموخته

4 میزنم این سنگ بر سر محکمت سوخته برمینهم چون مرهمت