بخش دوم در الهی نامه عطار نیشابوری

1 گفت روزی شبلی افتاده کار در بردیوانگان شد سوکوار

2 دید آنجا پس جوان دیوانهٔ آشنا با حق نه چون بیگانهٔ

3 گفت شبلی را که مردی روشنی گر سحرگاهان مناجاتی کنی

4 از زفان من بگو با کردگار کوفکندی در جهانم بی قرار