پسر گفتش گر این شهوت نباشد از عطار نیشابوری الهی نامه 1109
1. پسر گفتش گر این شهوت نباشد
میان شوی و زن خلوة نباشد
پدر گفتش تو زنهار این میندیش از عطار نیشابوری الهی نامه 1110
1. پدر گفتش تو زنهار این میندیش
که برگیرم خیال شهوة از پیش
شهی را سیمبر شهزاده‌ای بود از عطار نیشابوری الهی نامه 1111
1. شهی را سیمبر شهزاده‌ای بود
ز زلفش مه به دام افتاده‌ای بود
یکی علوی یکی عالم یکی حیز از عطار نیشابوری الهی نامه 1112
1. یکی علوی یکی عالم یکی حیز
بسوی روم می‌بردند هر چیز
سلیمان با چنان کاری و باری از عطار نیشابوری الهی نامه 1113
1. سلیمان با چنان کاری و باری
بخیلی مور بگذشت از کناری
علی می‌رفت روزی گرمگاهی از عطار نیشابوری الهی نامه 1114
1. علی می‌رفت روزی گرمگاهی
رسید آسیب او بر مور راهی
فرس می‌راند نوشروان چو تیری از عطار نیشابوری الهی نامه 1115
1. فرس می‌راند نوشروان چو تیری
بره در چون کمانی دید پیری
یکی از خواجهٔ جُندی بپرسید از عطار نیشابوری الهی نامه 1116
1. یکی از خواجهٔ جُندی بپرسید
که تو به یا سگی وز کس نترسید
مگر معشوق طوسی گرمگاهی از عطار نیشابوری الهی نامه 1117
1. مگر معشوق طوسی گرمگاهی
چو بی‌خویشی برون می‌شد براهی
یکی صوفی گذر می‌کرد ناگاه از عطار نیشابوری الهی نامه 1118
1. یکی صوفی گذر می‌کرد ناگاه
عصا را بر سگی زد در سر راه
چو بوالفضل حسن در نزع افتاد از عطار نیشابوری الهی نامه 1119
1. چو بوالفضل حسن در نزع افتاد
یکی گفتش که ای شرع از تو آباد
سالک اسراف کرده در طلب از عطار نیشابوری الهی نامه 4339
1. سالک اسراف کرده در طلب
پیش اسرافیل آمد جان بلب