قصاید در دیوان اشعار عطار نیشابوری

1 گر سخن بر وفق عقل هر سخنور گویمی شک نبودی کان سخن بر خلق کمتر گویمی

2 راز عالم در دلم، گنگم ز نااهلی خلق گر تو را اهلیتی بودی تو را بر گویمی

3 چند گویی راز دل ناگفته مگذار و بگو خود نگویی تا کرابرگویمی گر گویمی

4 زیرکان هستند کز پالان جوابم آورند فی‌المثل در پیش ایشان گر من از خر گویمی