غزلیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی
1 ای جمالت پرتوی برهر دو کون انداخته همچو مه تابان دو عالم زان تجلی ساخته
2 تا نه بیند چشم غیری حسن جان افزای دوست هر دو عالم را ز نام غیر واپرداخته
3 بهر اظهار کمال خود ز خانه شاه عشق با سپاه حسن در میدان امکان تاخته
4 عاشقان از شوق روی دوست در بازار عشق هر دو عالم را ز بهر وصل او درباخته
1 سقانی شرابا من کؤوس المحبة فاسکرنی حتی صحوت بغیبتی
2 فلما محی رسمی تلا تلا وجهه عیاناکنور الشمس من کل ذرة
3 وجدت ظلال الکون استار نوره و عینای فی الاکوان ناظر بغیتی
4 ففی کل مجلی قد تجلی جماله تراه کمثلی ان نظرت بعبرة
1 ای وصالت آرزوی جان غم پرورد من در فراقت شد بگردون آه دودآلود من
2 لذت دنیا و دین گو، هرکه می خواهد ببر غیر دیدارت نباشد در جهان مقصود من
3 جان و دل در باختم تاشد وصالت حاصلم در ره عشقت همین باشد زیان و سود من
4 یکدم ازما روی عالم سوز اگر سازی نهان آتش افتد در درون چرخ ز آه و دود من
1 هر تار زلف سرکشت کفر دگر کرده عیان در زیر کفر زلف تو ایمان رخسارت نهان
2 ایمان ز وجهی کفردان و ز روی کفر ایمان شمر کو محرمی تا بشنود از باب معنی این بیان
3 ایمان و کفر زلف و رو پیوسته با یکدیگرند زین طرفه تر نشنید کس ایمان و کفر توأمان
4 در ظلمت زلفت دلم تنگ امدست ای کاشکی نور رخت پیدا شدی ظلمت نماندی درمیان
1 من آفتاب وحدتم تابان بانسان آمده من نور اسم اعظمم، پیش از تن و جان آمده
2 من شاهباز حضرتم، عنقای قاف قربتم بی شک همای دولتم، اینجا بطیران آمده
3 هم نور سبحانی منم، هم گوهر کانی منم هم بحر عمانی منم، در قطره پنهان آمده
4 هم چشمه حیوان منم، هم خضر جاویدان منم هم موسی عمران منم، برطور حیران آمده
1 چون عشق سراسیمه درآمد بمیانه برد از غم دنیا و ز دینم بکرانه
2 دلبر چو نقاب از رخ چون ماه برانداخت دیدم بیقین دانش عقلست فسانه
3 درهر چه نظر میکنم از روی حقیقت از پرتو حسن تو در و هست نشانه
4 شد عرصه آفاق پراز کوکبه عشق تا شاهد رخسار تو آمد بمیانه
1 ما را چه شک درین که بغیر از تو هیچ نیست چون دیده ام یقین که نهان و عیان تویی
2 عالم ز نور روی تو پیدا و روشن است ظاهر شده بصورت کون و مکان تویی
3 هم عقل و نفس و روح و عناصر ملائکه مولود و آسمان و زمین و زمان تویی
4 سمع و سمیع و علم و علیم و بصر(و) بصیر نطق و زبان و ناطق و معنی بیان تویی
1 تا جان ماست مونس خیل خیال تو بودم همیشه مست شراب وصال تو
2 کردیم پاک آینه دل ز زنگ غیر تا رو در آینه بنماید جمال تو
3 رخسار تو بحسن و جمالست بی نظیر در هر دو کون نیست بخوبی مثال تو
4 هرگز کمال حسن ترا کس بیان نکرد زیرا بشرح و وصف نیاید کمال تو
1 ازمی شوق جمال روی جانان همچو من مست و لایعقل بعالم کم توانی یافتن
2 میزند برجان و دل هر دم دو صد تیر جفا ترک چشم مست خونخوار پرآشوب فتن
3 رخت جان و دین و دنیا را بغارت می برد چون سپاه عشق در ملک دل آرد تاختن
4 ای دل ار معشوق جوئی دین و دنیا را بباز شرط راه عشق باشد هرچه داری باختن
1 ای حسن تو ظاهر شده برصورت احسن بنموده عیان عکس رخت ز آینه من
2 ذرات ز مهر رخ تو چون مه تابان عالم همه از نور تجلی تو روشن
3 چون حسن تو در باغ جهان جلوه گری کرد از نور و صفا کون و مکان گشت چو گلشن
4 از پرتو حسن تو بباغ رخ خوبان بشکفته دو صد گونه بهار و گل و سوسن