غزلیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی

1 یاسیدی و یا سندی انت منیتی والله لیس غیرک قصدی و نیتی

2 ما خاب سائل لکریم من اجله وجهت نحو ساحتکم رکب حاجتی

3 وردی لذکر حسنک یا املح الملاح ما غیره بحبک فرضی و سنتی

4 من شوق نور وجهک فی القلب اضرمت نار تنار کل عشاء و غدوة

1 ای جمال روی تو خورشید تابان آمده وی دو زلف مشکبویت عنبرافشان آمده

2 در شعاع روی تو دل واله و حیران شده جان بسودای سر زلفت پریشان آمده

3 در خم هر موی تو پیداست زنار و صلیب زلف و رویت جان ما را کفر و ایمان آمده

4 ز آتش شوقت دلم پیوسته در سوز و گداز داغ بیحد از غم عشق تو برجان آمده

1 دل من ز ذوق دردت نکند هوای درمان چو بجان خرید دردت ندهد ز دست آسان

2 دل و جان بیدلانرا نکند قبول ورنه همه دم در آرزویم که کنم فدای جانان

3 ز جفای عشق بینم سرو پای عاشقان گم سرو کار عشق بازان عجب ار شود بسامان

4 بطریق عشق رفتن نتوان بپای هستی قدمی ز نیستی نه که رسید ره بپایان

1 اگر در بحر عرفان غرقه گردی بنزد عارفان مردانه مردی

2 چو پروانه به پیش شمع رویش اگر جانباز باشی اهل دردی

3 رسی در ملک وصلش گربرآری ز درد هجر از دل آه سردی

4 نشینی در بر معشوق شادان طریق عاشقی چون در نوردی

1 تغربت عن داری فیا طول غربتی لقد ضاق قلبی من فرق الاحبة

2 ومن فرقة الاحباب ماکنت لاقیا عذاب الیم عنده من عذوبة

3 الا یا رسولا ان بلغت دیارهم فبلغ الیهم حال شوقی ولوعتی

4 فان طال هذا البون فی البین فاعلموا بان حیاتی عین موت بغصة

1 ای دل به درد عاشقی مردانه شو، مردانه شو در عشق و در شوریدگی افسانه شو، افسانه شو

2 چون شهره و نام نکو آمد حجاب راه او در کوی بدنامی درآ، رندانه شو، رندانه شو

3 در گرد خشکی تا به کی گردی تو از وهم و خیال در قعر بحر عشق رو، دردانه شو، دردانه شو

4 خالی کن این جام و سبو از دردی هستی تو آنگه شراب عشق را پیمانه شو، پیمانه شو

1 مهر وصلت گر نتابد بر دلم ای ماه من در فراقت شمع گردون را بسوزد آه من

2 دوزخ سوزان شود برمن چو جنات نعیم در قیامت گر توباشی مونس و همراه من

3 بی رخت شد جان بفرزین بند هجران مبتلا گر بوصلی در نیابی مات گردد شاه من

4 لشکر جور و جفا بر من ره شادی گرفت تا نباشد جز بسوی محنت و غم راه من

1 تجلی العشق فی کل المجالی بوجه جل عن وصف الجمال

2 نیاید شرح حسنش در عبارت کجا در قال آید ذوق حالی

3 درآمد یار در کوی خرابات قدح در دست و مست و لاابالی

4 بهر صورت نمود او رخ بطوری چو ظاهر شد باوصاف کمالی

1 فی مقامی این کیف، این این این علم، این حال، این عین

2 این فرق، این جمع، این بعد این قرب، این وصل، این بین

3 ذاتنا عن وصف اطلاق و قید مطلق ماعندنا زین وشین

4 لیس آثار لغیری فی الوجود فی شهودی کل کشف عین زین

1 در خمار هجر تا کی جان من از شراب وصل کن درمان من

2 برگدای مستمند بی نوا رحمتی فرمای ای سلطان من

3 در میان آتش سوزان مسوز جان ودل را بیش از این جانان من

4 آتش افتد در درون نه فلک از فغان سینه سوزان من