مقطعات در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 ندارد مجلس ما بی‌تو نوری اگرچه نیست مجلس درخور تو

2 چه فرمایی چه گویی مصلحت چیست تو آیی نزد ما یا ما بر تو

1 تا نشست خواجه در گلشن بود شاید ار ایمن نباشد از اجل

2 او جعل را ماند از صورت مدام وانگهی حال جعل بین در مثل

3 کز نسیم گل بمیرد در زمان چون به گلبرگ اندرون افتد جعل

1 تکلف میان دو آزاده مرد بود ناپسندیده و سخت خام

2 بیا تا تکلف به یک سو نهیم نه از تو رکوع و نه از من قیام

3 به سنت کنیم اقتدا زین سپس سلام علیکم علیک‌السلام

1 هست در دیدهٔ من خوب‌تر از روی سپید روی حرفی که به نوک قلمت گشته سیاه

2 عزم من بنده چنانست که تا آخر عمر دارم از بهر شرف خط شریف تو نگاه

1 نه تو آنی که دی دل تو نبود در جهان جز به انوری راضی

2 چون که امروز هیچ می‌نبری به زبان نام حالت ماضی

3 در سر قاضی ار کله کردی به تصنع دواج مقراضی

4 دوستان را بپرس برمنشین مشو آبستن از خر قاضی

1 ای غلامت چو شاد بخت فلک ما غلامان خاص و عام توایم

2 تا که در خانهٔ فلک باشیم همه در خانهٔ غلام توایم

1 شادباش ای خسرو عادل عماد دین و داد دیر زی ای ناصر جاه امیرالموئمنین

2 ای ملکشاه معظم ای خداوند جهان ای تو دارای زمان و ای هم تو دارای زمین

3 خسروانت زیر فرمان پهلوانان زیر حکم آفتابت زیر رایت آسمان زیر نگین

4 روز بخشش آفتابی جام زرین بر یسار وقت کوشش آسمانی تیغ هندی بر یمین

1 مرا دی یاسمن پیغام دادست به تو ای صاحب و صدر یگانه

2 ز هر نوعی سخن گفتست پنهان غرض را درج کرده در میانه

3 چه فرمایی کنون پیغام او را به سمع تو رساند بنده یانه

4 مرا گفتست فردا کاتش صبح زند از کورهٔ مشرق زبانه

1 شعری بسان دیبهٔ زربفت بافتم وانگه به سوی صدر مجیری شتافتم

2 عیب من اینکه نیستم از شعری سپهر ورنه به فضل موی معانی شکافتم

3 گر پرسدم کسی که ز جودش چه یافتی ای آفتاب جود بگویم چه یافتم؟

1 کار کار ملک و دوران دوران وزیر این ز آصف بدل و آن ز سلیمان ثانی

2 عالمی از کرم این همه در آسایش امنی از قلم آن همه در آسانی

3 جود ایشان رقم رغبت روزی بخشی عدل ایشان علم کسوت آبادانی

4 تا جهان بیعت فرمان بری ایشان کرد هیچ مختار نزد یک دم بی‌فرمانی