غزلیات در دیوان اشعار انوری ابیوردی
1 تو دانی که من جز تو کس را ندانم تویی یار پیدا و یار نهانم
2 مرا جای صبر است و دانم که دانی ترا جای شکرست و دانی که دانم
3 برانی که خونم به خواری بریزی برای رضای تو من بر همانم
4 مرا گویی که از من به جز غم نبینی همین است اگر راست خواهی گمانم
1 یاد می‌دار کانچه بنمودی در وفا برخلاف آن بودی
2 حال من دیده در کشاکش هجر وصل را هیچ روی ننمودی
3 ناز تنهات بود عادت و بس خوش خوش اکنون جفا درافزودی
4 بوسه‌ای خواستم نبخشیدی نالها کردم و نبخشودی
1 ای دل تو مرا به باد دادی از بس که نمودی اوستادی
2 از دست تو در بلا فتادم آخر تو کجا به من فتادی
3 چند از تو مرا نکوهش آخر کم داغ به داغ برنهادی
4 آزرم ز پیش برگرفتی خونابه ز چشم من گشادی
1 کارم به جان رسید و به جانان نمی‌رسم دردم ز حد گذشت و به درمان نمی‌رسم
2 ایمان و کفر نیست مرا در غمش که من در کار او به کفر و به ایمان نمی‌رسم
3 راهیست بی‌کرانه غم عشقش و مرا چون پای صبر نیست به پایان نمی‌رسم
4 یاریست بس عزیز به ما زان نمی‌رسد صیدیست بس شگرف بدو زان نمی‌رسم
1 پای بر جای نیست همنفسم چه کنم اوست دستگیر و کسم
2 در پی گرد کاروان غمش از رسیلان نالهٔ جرسم
3 بر سر کوی او شبی گذرم که حمایت کند سگ و عسسم
4 محرم پستهٔ لبت نشدم تا نگفتم طفیلی و مگسم
1 گرد ماه از مشک خرمن می‌زنی واتش اندر خرمن من می‌زنی
2 پردهٔ شب را بدین دوری چرا بر فراز روز روشن می‌زنی
3 من ز سودای تو بر سر می‌زنم تو نشسته فارغ و تن می‌زنی
4 ای ببردستی بطراری ز من من ندانستم که این فن می‌زنی
1 تا نپنداری که دستان می‌کنم اینکه از دست تو افغان می‌کنم
2 کارم از هجران به جان آورده‌ای جان خوشست این ناخوشی زان می‌کنم
3 دوستی گویی نه از دل می‌کنی راست می‌گویی که از جان می‌کنم
4 نفی تهمت را اگر دشوار عشق پیش هرکس بر دل آسان می‌کنم
1 ای کار غم تو غمگساری اندوه غم تو شادخواری
2 از کبر نگاه کرد رویت در چشمهٔ خور به چشم خواری
3 از تابش روی و تاب زلفت شب روشن گشت و روز تاری
4 فقر غم تو ز باغ دلها برکند نهال کامگاری
1 نو به نو هر روز باری می‌کشم بار نبود چون ز یاری می‌کشم
2 ناشکفته زو گلی هرگز مرا هر زمان زو رنج خاری می‌کشم
3 گر بلایش می‌کشم عیبم مکن کین بلا آخر به کاری می‌کشم
4 زحمت سرمای سرد از ماه دی بر امید نوبهاری می‌کشم
1 جانا به کمال صورتی‌ای در حسن و جمال آیتی‌ای
2 وصف رخ تو چگونه گویم می‌دان که به رخ قیامتی‌ای
3 با وصل تو ملک جم نخواهم زیرا که تو به ز ملکتی‌ای
4 انصاف اگر دهیم جانا آراسته خوب صورتی‌ای