رباعیات امیر معزی نیشابوری

1 هر شاه که داشت دولت و بخت جوان هر دو یله کرد و خود برون شد زمیان

2 ایزد چو تو را کرد شهنشاه جهان هر دو به تو داد وگفت جاوید بمان

1 هر تیر که شاه تیر گیر اندازد گویی که ز گردون اثیر اندازد

2 دشمن ز نهیب او چو تیر اندازد گویی که ز چنبران ا‌به زیرا اندازد

1 ترکان ملک با خرد و باهوشند حور شَبَه زلف و دیو آهن پوشند

2 دیوند چو روز رزم جان را کوشند حورند چو پیش تخت شه می‌نوشند

1 هستند به بزمت ای شه شیر شکار مرغان شبه تن و عقیقین منقار

2 از بهر نشاط تو به روزی صد بار آیند همی چو مطربان در گفتار