قطعات امیر معزی نیشابوری

1 شاه بهرامشاه بن مسعود خواجه مسعود سعد را بنواخت

2 از کرم حق شعر او بگزارد وز خرد قدر فضل او بشناخت

3 کز سواران فضل بهتر از او کس به ‌چوگان فضل ‌گوی نیاخت

4 زرّ کانی بیافت وقت سخن زرّ طبعی که در سخن بگداخت

1 صدر دین را ملک‌العرش گزید از وزرا همچنان چون وزرا از همهٔ خلق جهان

2 وزرا از همگان چون رمضان اندر سال صدر دین از وزرا چون شب قدر از رمضان

1 عزیز کرد مرا در محل عز و قبول ظهیر دولت شاه و شهاب دین رسول

2 چنان شنید زمن شعر، کاحمد مختار شنید وحی ز روح‌الامین به وقت نزول

3 چو در ستایش او لفظ من مکرر شد لَطَف نمود و ز تکرار من نگشت ملول

4 کجا ملول شود صاحبی که گاه سخن بود ز خاطر او نفع را فروع و اصول

1 بیار آن می‌که پنداری روان یاقوت نابستی و یا جون برکشیده تیغ پیش آفتابستی

2 بیا کی‌گویی اندر جام مانند گلابستی به خوشی گویی اندر دیدهٔ بی خواب خوابستی

3 سحابستی قدح‌ گویی و می قطر سحابستی طرب‌گویی که اندر دل دعای مستجابستی

4 اگر می نیستی یکسر همه دلها خرابستی وگر درکالبد جان را بدل هستی شرابستی

1 دریاست خاطر من و گوهر در او سخن در مجلس شریف تو گوهر کنم نثار

2 شعری که خاطرم به معانی بپرورد باشد یکی طویله پر از در شاهوار

3 در نقد و در شناختن شعرهای خویش بر همت و کفایت تو کردم اختصار

4 تا هست در زمانهٔ فانی بلند و پست تا هست در میانهٔ ‌گیتی عزیز و خوار

1 ای شاه عطا بخش که بخشنده‌تر از تو چشم فلک پیر ندیدست جوانی

2 درویش به‌درگاه تو بشتافتم امروز جود تو مرا کرد توانگر به‌ زمانی

3 شد قصهٔ من قصهٔ موسی‌که همی جست از روشنی اندر شب تاریک نشانی

4 در آخر شب‌ گشت‌ کلیمی و رسولی در اول شب بود کلیمی و شبانی

1 تیر شه را به‌ نظم بستودم شکر کرد و به‌ فخر سر بفراشت

2 آمد و بوسه داد سینهٔ من رفت و پیکان به‌ سینه در بگذاشت

3 من ندانم که این ودیعت را سینه تا کی نگاه خواهد داشت

1 جهاندار شد صدر دین در وزارت سپهدار شد شمس دین در امارت

2 ز جد و پدر یادگار اند هر دو یکی در امارت یکی در وزارت

1 جهان ‌گشاده ثنای تو را چو شیر دهان زمانه بسته رضای تو را چو تیر کمر

2 غبار موکب تو کرده چشم گردون کور صهیل مرکب تو کرده گوش گردون کر

3 فکند رمح تو هر ساعتی از آن مردم ربود تیغ تو هر لحظه‌ای از آن لشکر

4 هزار جوشن و تن در میانهٔ جوشن هزار مغفر و سر در میانه مغفر

1 بیاید نام او در مَخلَص شعر چنان کاندر نماز الله اکبر

2 نه دنیا بهر ما نفع است و ضَرّست وزو ما را نه نفعستی و نه ‌ضرّ

3 بدین معنی خرد نپسندد از ما که با دریا کنیم او را برابر

4 اگر گردون بپیماید مثنی و گر کشور بپیماید مکرر